kleine feestzaal

deze feestzaal kunnen mensen(ook leerlingen) afhuren voor een feestje met hoogstens 50 mensen.
Er is een dansvloer en podium (voor het orkest ofzo) en een bar. Als je wil kan alles geregeld worden, maar je kunt ook dingen zelf regelen( zoals barman, orkest, versiering) De zaal heeft een hoog plafond waar een grote kroonluchter aan hangt en er hangen meerdere kandelaars aan de wand.

Caitlin keek tevreden de zaal rond. Alle versiering hing en de barman stond klaar net als het orkest. Ze draaide even een rondje van blijdschap en haar blauwe jurkje zwierde om haar heen. Ze grijnsde en keek naar Cher die ongeveer hetzelfde blauwe jurkje als haar droeg alleen in poppenmaat. ze trok het strikje even recht die achterop zat en glimlachte naar haar. Cher glimlachte terug. ze was blij dat Caitlin nu tenminste weer vrolijk was. Caitlin liep naar de deur toe en zette die open. De gasten mochten van haar betreft komen.

Cyene liep aarzelend de ruimte binnen en bekeek hem. Ze was nog maar de eerste die hier kwam. Er waren vrolijke versieringen en het zag er goed geregeld uit. Cyene hoopte maar dat er snel meer mensen kwamen, want in haar eentje ronddolen vond ze maar niks. Ze ging op een roze bankje in de hoek van de feestzaal zitten en keek voor zich uit.

Caitlin was nog even gaan checken of alles goed was en zag het meisje pas na een tijdje. Ze liep ernaar toe en zei:´hoooi´ pas toen ze bij haar was zag ze dat het het meisje was die ook op het dak was geweest. Ze bloosde even, maar herstelde zich snel. ze kon nu toch niet meer terug.

Cyene keek een beetje verveeld voor zich uit. Wat was zo'n feest nou als er nog geen mensen waren. Ze had zich zo verveeld dat ze ook nog eens op tijd was gekomen, wat erg vreemd was voor haar doen. Haar blik ging naar het meisje wat nu voor haar stond en ze herkende haar als het meisje wat Faye niet mocht en die ze nog niet helemaal begreep, ze moest haast wel nieuw zijn dacht ze. "Hee" zei ze tegen haar met een glimlach van beleefdheid. Haar negeren zou echt gemeen zijn vond Cyene, en er was nog niemand om tegen aan te praten.

Cher kwam nieuwsgierig wat dichter naar het meisje toe en bleef uiteindelijk onzichtbaar voor haar neus hangen. Caitlin zag het maar gaf er geen aandacht aan ze kon haar toch niet zien. Caitlin besefte zich dat ze zich nog niet aan het meisje had voorgesteld en zei dus gauw met een kleine glimlach:´ik ben Caitlin. sorry dat er nog niet zo veel mensen zijn hoor, ik ben tenminste al blij dat er een iemand is gekomen, aangezien iedereen die ik tegengekomen ben me blijkbaar niet zo mag.´ het laatste zei ze meer grappend. Cher besloot dat ze zichzelf wel kon laten zien. ze maakte zichzelf zichtbaar voor de neus van het meisje.

Cyene tikte met haar vingers op het bankje waar ze op zat , een slechte gewoonte van haar die ze maar niet afleerde. Dit deed ze haast altijd, ook al had ze het zelf soms niet door. Cyene verbaasde zich over de lange zin die het meisje opeens zei. "Je mag me Cyene noemen" zei Cyene tegen het meisje en een halve glimlach verscheen op haar gezicht. "Er zullen vast wel meer mensen komen, het is nog vroeg en je kunt niet zomaar vaststellen dat niemand je mag als je nog niet iedereen kent" zei ze geruststellend tegen haar met een stop om adem te halen. Om de een of andere manier vond ze dat ze aardig tegen het meisje moest doen. Misschien kwam het omdat haar gezicht en haar hele uiterlijk haar aan haar zusje deden denken.

Caitlin glimlachte dankbaar naar Cyene, maar was nog niet echt helemaal overtuigd. ze ging ook op het bankje zitten en legde haar hoofd in haar armen. 'waarom zijn sommige hier eigenlijk zo... niet vrolijk?' vroeg ze nadenkend aan Cyene. Ze had nog geen idee van de goede en de slechte kant van de leerlingen op deze school.Cher zwaaide even voor Cyene's ogen en keek of ze wel echt zichtbaar was.

Cyene keek even naar Caitlin. Het was niet altijd leuk om nieuw te zijn, had ook Cyene ervaren. Iedereen gedroeg zich anders dan dat ze bij haar thuis hadden gedaan, maar ze was gewend aan de sfeer en erin mee gegaan. Cyene glimlachte even om Caitlin haar vraag en ze haalde haar schouders op. "Hmm, ik weet het niet, voor zover ik weet zijn ze altijd al zo geweest" zei ze en ze keek de zaal nog eens rond. Hij zag er echt mooi uit. "Gewoon een stelletje chagrijnen" voegde ze eraan toe en ze keek raar op van een klein wezentje wat eruit zag als een elfje.

Caitlin grinnikte. Half om wat Cyene zei en half om Cher die blij was dat Cyene haar eindenlijk zag. ´hooi´zei ze met haar schattige hoge stemmetje. Caitlin glimlachte en zei: ´dit is Cher´ Cher zwaaide weer naar Cyene en vloog toen een rondje om haar hoofd en landde toen op Caitlins schoot. ´ze is wat je kunt noemen mijn beste vriendin, alleen dan in elfjesvorm.´ zei Caitlin grijnzend terwijl Cher heftig knikkend instemde.

Cyene keek naar het wezentje en concludeerde dat het echt een elfje was. Dat vond ze wel grappig om te zien, zo'n minimensje met vleugeltjes. "Hee Cher" zei ze tegen haar en ze glimlachde even. Ze vond het een heel bijzonder wezentje. "Hoe kom je aan haar?" vroeg Cyene zich hardop af.

´eeh nou, ik vond toen ik klein was een ei en die heb ik meegenomen naar huis. Daar hed ik hem warmgehouden totdat hij uitkwam. enja, toen kwam Cher er dus uit.´ zei ze glimlachend. Voor haar gevoel was het verhaal veel langer en ingewikkelder, maar ze kon het eigenlijk best makkelijk vertellen. Ze gaf Cher even een aai over haar bol met een vinger en keek toen weer voor zich uit.