Yoghurtshop "Ice Paradise"

Cyene liep de Yoghurtshop Ice Paradise binnen. Ze had zin in iets lekkers en dit vond ze een gezellige plek. Ze was er al een paar keer eerder gekomen, en het bleef gewoon een leuke plek om een smoothie te drinken. Want daarvoor kwam ze ook naar Ice Paradise. Omdat ze zulke lekkere smoothies hadden en het kon haar niet echt veel schelen of er nou wel of niet veel calorieën in zaten. Ze liep naar de bar en leunde er tegen aan. Ze keek naar de verschillende soorten smoothies die er waren en of er nog specials waren.

Dylan zwierde de deur van Ice Paradise open en keek door zijn warrige haar even vluchtig door het vertrek. Terwijl de deur achter hem dichtviel liep hij richting de bar en nam plaats op een kruk. Zijn blik viel op het opvallende roodharige meisje die een kruk of twee van hem af over de bar stond geleund. "Hoi!" zei Dylan tegen haar.

Met grote stappen liep Saphire de yoghurtshop binnen. Haar ouders hadden haar tot nu toe altijd al verboden om smoothies te drinken. Smoothies waren volgens hen 'voor kinderen die het minder goed hadden en hun daarom vol propten met ongezonde voedingsreplica's die hun zo moddervet maakten'. Maar dat geloofde Saph niet. Af en toe suiker mocht wel, toch? Ze ging naar de toog, keek even op de menukaart en bestelde vervolgens een Malibu Strawberry Shake. Vervolgens ging ze aan een bankje zitten en wachtte op haar bestelling, nietsvermoedend van de andere mensen die toevallig ook op haar school zaten.

Cyene schrok van een stem van een jongen en viel daardoor bijna over de bar heen. Ze keek opzij. "Hee" zei ze tegen hem. Ze vroeg zich af waarom hij opeens tegen haar begon te praten. Ze keek naar het bord en tikte met haar vingers op de bar. Ze wist wat ze wilde bestellen alleen moest die man achter de bar nu nog komen. Ongeduldig begon ze wat harder te tikken in de hoop dat het iets zou uitmaken.

Dylan, die het geïrriteerde getik van het meisje ook had opgemerkt riep naar de barman. "Hey! Meneer! Wij wouden graag iets bestellen!" Riep Dylan zijn kant op. Direct kwam hij aanlopen. "Wat wil jij?" Vroeg Dylan aan het roodharige meisje.

Cyene keek even naar de barman. En nu kwam hij er wel aan. Blijkbaar was haar manier om de aandacht te trekken niet zo effectief geweest.. Ze keek van de barman opzij naar de jongen. "Graag een tropical smoothie" zei ze.

Saphire schreef:

En daar zat Saphire zo alleen... de stilte werd haar te veel. Ze nam haar shotgun en schoot zichzelf door het hoofd. Einde Saphire.

Saphire schreef:

En daar zat Saphire zo alleen... de stilte werd haar te veel. Ze nam haar shotgun en schoot zichzelf door het hoofd. Einde Saphire.

Oh my gawd. Noooooooohhhhhh


(Ik moet even gaan. Ajuus)

Cyene schreef:

Saphire schreef:

En daar zat Saphire zo alleen... de stilte werd haar te veel. Ze nam haar shotgun en schoot zichzelf door het hoofd. Einde Saphire.

HAHAHAHA die smiley is killing me

Marylin Jane schreef:

Cyene schreef:

Saphire schreef:

En daar zat Saphire zo alleen... de stilte werd haar te veel. Ze nam haar shotgun en schoot zichzelf door het hoofd. Einde Saphire.

HAHAHAHA die smiley is killing me

Noo to many dead ones!

Ook Cedrick had interesse in een smoothie. Nadat hij een spannend uitziende smoothie had besteld ging hij maar bij een meisje aan de tafel zitten, die daar nogal alleen zat. "Hey" zei hij met een glimlachje. Hij nam ondertussen een slokje van zijn smoothie die verassend lekker was!

Saphire staarde al een tijdje naar de witte tafel terwijl ze van haar smoothie dronk, toen ze een zachte 'hey' hoorde. Ze draaide haar hoofd enkele graden naar boven, maar niet zodat ze recht in de jongen zijn gezicht keek. Vanonder haar pony keek ze met haar gitzwarte ogen naar de donkerharige jongen, die daar zat te smilen alsof hij net in zijn broek had geplast. Ze slurpte nog eens van haar smoothie. Ouch, brainfreeze. Haar blik vertrok naar een pijnlijke grimas terwijl haar hand naar haar voorhoofd greep. "Hi." antwoordde ze dan, met haar tanden op elkaar geklemd.

Met een opgetrokken wenkbrauw keek Cedrick naar het meisje, die hem blijkbaar niet zo aardig vond ofzo? Wat een raar wijf, like what the fuck? Hij zei alleen 'Hi' en glimlachte, ben je dan al fout bezig? Misschien heeft ze wel haar maandelijkse periode. Zou makkelijk kunnen toch? Anders deed ze niet zo opgefokt. Geen enkele woord wisseling was voor hem nog toepasselijk, want hij wilde het liefst dat kind gewoon negeren.

Saph merkte hoe de jongen verward naar haar keek. Had ze iets misdaan waardoor ze zo'n blik verdiende? "Wat?" vroeg ze dan maar, toen ze haar hoofd volledig naar boven draaide, en zo recht in de ogen van de jongen keek. De kloppingen in haar hoofd waren nog steeds niet gestopt. Dus dit was waarom te veel smoothies niet goed waren.

Met een vies gezicht keek Cedrick het meisje aan. Wát had zij?! "Wat, wat?" vroeg hij. Misschien dat zij wel een antwoord had op de reactie die ze toonde!? Duhuh!? Hij nam een aantal slokken van zijn smoothie was, die nu nog maar half vol zat. Cedrick bestudeerde het meisje dat tegenover hem zat en kwam op de conclusie dat híj hier niet fout zat.

Met een grijns keek Saphire de jongen aan. Hij leek wel alsof hij aan het hyperventileren was. "Gaat het wel?" vroeg ze dan met een grijns op haar gelaat. De laatste slokken had ze net opgeslurpt uit haar beker, dus veel reden om hier te blijven was er eigenlijk niet. Maar als ze nu midden in een beginnende conversatie zou weglopen, zou dat alleen maar onbeleefd zijn. En Saphire was àltijd beleefd. Meestal dan toch.

Taiga had al die tijd al in een hoek achterin de smoothiebar onopvallend aan haar bosbessensmoothie zitten slurpen, toen ze opmerkte wat een situatie zich voordeed aan de andere kant van de shop. Ze hupste omhoog en met grote sierlijke stappen liep ze rustig naar de jongen, van die ze alleen een rug zag, en het meisje met de brainfreeze. Zonder ook maar een woord te zeggen leunde ze over de leuning van de bank en genoot van het schouwspel.

"Hyperventileren? Waar heb jij het nou weer over?" zei Cedrick fel. Hij kon er dus niet tegen als mensen flauwekul gingen praten. "Er is niets met mij hoor, het gaat prima. Maar jij bent hier degene die zo kattig 'Wat' zegt, dus jij hebt hier duidelijk een probleem lijkt me?" zei Cedrick en kon het niet laten om op de tafel te tikken met zijn vingers.

((Lol, je hebt het op Marylin Jane getypt en niet op Cedrick hahaha.))

Saphire merkte hoe een blond meisje vrolijk naar haar en de jongen toegehuppeld kwam en meeluisterde. Waarom deed ze dat? Dit waren haar zaken toch niet, for godsake. Ze draaide haar hoofd terug naar de jongen, die op zijn tenen getrapt was door haar opmerking. "Nou, sorry hoor." mompelde ze dan, ook al had zij niks misdaan. Die "wat?" kwam er dan misschien kattig uit, maar dat kwam enkel doordat ze hoofdpijn had. "Hoe heet je?" vroeg ze dan maar. Het getik van de vingers op de tafel stoorde haar enorm, zeker met die brainfreeze.

"Wat ben jij een irritant opvliegerig ventje zeg, please." Zei Taiga geheel schaamteloos. Taiga was iemand die er niet tegen kon als vervelende mensen vervelende dingen zeiden op vervelende momenten en dan vervelend gingen doen en anderen de schuld geven. Ze vond dat de blonde meid volkomen gelijk had en dat de jongen zich aanstelde. En dat liet ze duidelijk merken ook.



((Hé, Elise, ik kom niet vrolijk naar jullie toegelopen. Taiga lacht nooit, BUAHAHAHAHAH.))

(oopsay)

Cedrick keek haar scheef aan, het was wel een geval apart zeg. Hij stopte met het tikken op de tafel en pakte zijn smoothie om nog een paar slokken te drinken. De stoelen hier waren echt vet comfortabel! De excuses negeerde hij en zag dat het meisje zich niet lekker voelde, maar had daar geen booschap aan. "Cedrick. En jij?" zei hij terwijl hij zijn elleboog op de tafel legde en met zijn hoofd op zijn hand leunde.

"Merde, I'm outta here." zei ze meer in zichzelf dan tegen de twee. "Tot ziens!" Zei ze nu wat vrolijker en meer gericht naar het meisje dan de jongen. Ze mocht de jongen echt niet. De zette haar lege glas op de dichtstbijzijnde tafel en verdween door de deur.

"Saphire." antwoordde ze kort. Ze keek even naar het meisje, die nog over de leuning gebogen meevolgde. Ondertussen was het getik van Cedrick gestopt. Thank you, god, dacht ze. Ze keek even rond, of mensen erop aan het letten waren, en zei toen voorzichtig: "Conjurus infarctus." waardoor de lege beker die voor haar stond verdween.