Het strand

Eenmaal aan gekomen trok Cedrick z'n schoenen uit en ging in het zand zitten. Zijn tenen bewogen door het zand waardoor het net leek alsof er een beest liep. Hij keek naar de zee die rustig heen en weer bewoog. In de lucht hingen allemaal wolken, die er stuk voor stuk wel grappig uit zagen. Hij besloot maar te gaan liggen en te gaan kijken naar de wolken. Zwemmen dat er niet bij deze keer.

Cyene liep in haar bikini met een doek om haar heen geslagen over het strand. Toegeven : het was niet echt goed weer om te zwemmen maar ze kon wel tegen de kou. Ze liep naar de zee en liet haar tenen nat spatten door de kleine golfjes die erop spatten.

Caitlin voelde haar voeten nat worden terwijl ze langs de branding liep. Brrrrr niks voor haar om in dat water te gaan. Ze had wel haar witte bikini aangetrokken onder haar net zo witte jurkje. ze had haar ballerinas met zwarte strikjes voorop uitgetrokken en die had ze nu in haar ene hand. Ze vond het jammer dat het niet zo heel mooi weer was, maar voor een strandwandeling was ze ook altijd in. misschien, heel misschien zou ze zo nog even zwemmen. Ze keek even naar het schuim dat op de golven die aanspoelden te zien was en keek daarna weer over het strand. Ze zag verderop iets of iemand liggen en liep er heen. Ze zag van een afstandje al dat het Cedrick was en liep naar hem toe. ze boog voorover zodat ze en zijn beeld stond en glimlachte. 'hoi' zei ze.

Cedrick schrok van het hoofd dat boven hem hing. "Eh.. Hi?" zei hij aarzelend. Whoo, dat was een beetje.. weird? Hij zat net naar de wolken te kijken, een beetje te rusten.. in zijn eentje. Hij bleef liggen en keek haar aan. "Wat doe je hier?" vroeg hij nieuwschierig en keek haar niet meer aan. Dat zou nogal weird zijn..

Saphire liep, met haar hoofd naar haar voeten gericht, op het zand en probeerde op één lijn te lopen. Het was nog steeds warm, hoewel de zon niet zo hard scheen als anders. Ze voelde hoe een lichte bries door haar blonde lokken woelde, waardoor haar haar op haar zijdezachte huid sloeg. Met het ritme van de golven mee, stapte ze elke keer een stap vooruit, tot ze plots tegen iemand aanbotste. Ze was zo diep in gedachten verzonken dat ze dat gewoon niet zag aankomen. Toen ze op keek, bleek het Caitlin te zijn. "Oh, sorry." zei ze vluchtig, maar bedacht zich toen ze zag dat het suikerspinmeisje was. "Of niet"

Cedrick leunde nu op zijn ellebogen en keek naar Saphire. "Eyyyy Saphie" zei hij vrolijk. "Kom erbij!" zei hij tegen haar en klopte op het zand. En dat terwijl Caitlin er nog stond. Nouja hij vond haar gewoon een beetje raar. Mentaal was ze niet echt sterk.. Dus nouja oke. "Het is echt heerlijk hier, en dat uitzicht dan ook" zei hij tegen Saphire.

Saphire keek naar Cedrick, van wie ze eerst niet had gemerkt dat hij er was aangezien Caitlin er voor stond. Saphire boog opzij, en zwaaide hevig, alsof zij Caitlin was. "Eyyyy Cedje" antwoordde ze met een hoog stemmetje. Ze nam plaats op de plek waar Cedrick had geklopt. "Ja, ik weet het, ik ben een mooi uitzicht." zei ze heel leuk, terwijl ze wel wist dat hij het over de zee had.

Cedrick keek omhoog en Saphire zat nu wel eng dichtbij zijn hoofd. "Achja.. Zelfkennis?" zei hij glimlachend. Die Saphire was ook een beetje een rare hoor. "Kom nou maar gewoon zitten?" vroeg hij ongeduldig. "Anders gooi ik je de zee in" zei Cedrick gemeend. Haha, Natte Saphire!

((Lol, ik zat al naast je neer heurrrrr maar oké ik speel wel even mee.))

Saphire ging naast Cedrick zitten. "Als je dat eens durft." zei ze uitdagend. Ze merktte dat de zon al wat opklaarde, en ze harder ging schijnen. Waardoor ze ook had opgemerkt dat zij geen schaduw had, en Cedrick wel. "Zeg, Caitlin, wil je een stukje opzij gaan?" vroeg ze beleefd. Ondertussen ging ze achterover liggen en sloot ze haar ogen, compleet afgezonder van de buitenwereld.

(oopsieeee)

"Ik durf alles" zei hij uitslovend. Hij gaf haar een por in d'r zij. "Ik ga het water maar eens uit proberen.. En jij gaat mee" zei Cedrick op een dictatorerende (LOL) toon. Hij deed z'n shirtje uit en had dus al een zwemshort aan. (Ja dat kan even in de 18e eeuw oki?) Hij stond op en keek naar Saphire. "Kommie?" vroeg Cedrick lief.

"O ja?" vroeg Saphire plagerig. Cedrick durfde alles dus. Nou, dat was er niet aan te zien. "Ja, ik kommie." antwoordde ze serieus. Saphire stond op, wreef het zand van haar lichaam af en wandelde rustig naar het tij, waar ze met haar voeten in het water ging staan. Geez, het water was veel te koud! Maar als ze dat zou laten blijken zou Ced haar zeker uitlachen, en dat mocht niet gebeuren. Met rillende lippen liep ze verder de zee in. "Kom Ced, het is heel warm, hoor!" riep ze.

((Moet eten, brrrrbbbbb weet niet zeker of ik daarna terug kom, hangt ervan af als ik mag van me pa.))

"Ja" zei Cedrick charmant. Aangezien Cedrick al bijna kopje onder was geweest liep hij weer terug naar Saphire en gaf haar een knuffel zodat ze helemaal nat werd. "Kommie dan nou!" zei hij quasi boos. Hij rende weer verder het water in en kwam daarna weer terug. "Durf je niet kopje onder soms?" vroeg hij bluffend. Aangezien hij al helemaal nat was - behalve zijn haar dan - kon zij nu niet meer stoer doen! Hahaha.


(ooooowh smeek t m!)

Caitlin stapte opzij en rolde met haar ogen. Steeds als ze gewoon gezellig wilde doen kwam er iemand om het te verpesten. ze schudde zachtjes haar hoofd en liep toen naar de branding. Ze voelde het water even en vond het nog steeds niet echt een goed idee om te zwemmen. maar waarom eigenlijk niet, van kou ging je niet dood ofzo. ze liep een stukje terug het strand op en legde haar schoentjes daar neer. Daarna trok ze haar jurkje over haar hoofd en legde die over haar schoenen. Ze wist dat het beter was als ze maar meteen in het water ging, dus deed ze dat ook. Ze rende naar de branding, het water in en toen het diep genoeg was maakte ze een soepele duik het water in. 1 seconde daarna kwam ze weer boven. aaahhh!!! koud!! Ze rilde even en bleef een beetje drijven tot ze gewend was aan de temperatuur.

Saphire voelde de natte, ijskoude armen van Cedrick om haar heen. "CED!" riep ze met een quasi-gilstemmetje, door de koude en duwde hem van haar af. Oh, fijn. Nu moest ze wel kopje onder. "Ik durf alles wat jij ook durft en meer." zei ze uitdagend. Langzaam, maar met grote stappen liep ze de zee verder in, tot het water net onder haar buste kwam. Gelukkig werd het water warmer naarmate ze verder stapte, dus dat was al geen probleem. Ze raapte al haar moed bijeen en bukte, waardoor ze volledig onder water zat. Na nog geen seconde was ze alweer boven, zonder boe of ba en wreef haar haren naar achteren. "Ha!" riep ze naar Cedrick. Ze zwom naar hem toe en drukte hem langs zijn hoofd onder water. Zij kopje onder, dan hij ook!

Cedrick begin te lachen. Haha, daar had hij haar! "O?" zei Cedrick verbaasd. Dat zouden ze nog wel zien. Hij keek haar vol berbazing na en zag hoe ze kopje onder ging. HAHA wat een ei!? Cedrick begon kei hard te lachen - totdat hij zelf kopje onder ging. Adem halen kon hij nog net, en toen hij boven kwam keek hij boos naar Saph - niet wetend of het nou fake of echt was. "Hallo m'n haar!? En ik had wel kunnen stikken joh kleine" zei hij daarna quasi boos. Hij nam een hap lucht en knuffelde haar - waarna hij kei hard in het water sprong met Saphire in zijn armen. Zo dat zal haar leren!

Saphire wou nog net iets zeggen, tot Cedrick haar vastgreep en haar helemaal onder duwde, terwijl ze de gelegenheid niet kreeg om nog naar adem te happen. Saphire dacht altijd dat Cedrick best zwak was voor een jongen, maar blijkbaar wel sterk genoeg om haar vast te kunnen houden onder water. Snel zwom ze onder zijn armen door en zwom weer naar boven, om adem te happen. Maar dat deed ze snel, in amper een seconde, zodat ze nog snel genoeg was om onder water te gaan en Cedrick langs zijn been naar onderen te trekken. Met al haar kracht zwom ze dieper en dieper, zonder Cedrick ook maar los te maken. Dat zou hem leren, hah!

Cedrick volgde Saphire onder het heldere water en zag waar ze naartoe ging. Had hij haar misschien bijna laten stikken? Nadat hij zelf naar boven wilde om adem te gaan halen was het nieteens de oppervlakte die hij tegenkwam, maar eerder de grond. Aangezien Saphire hem bij zijn voeten vast had, was het moeilijk om tegen te stribbelen aangezien je iemands voeten best makkelijk vast kan houden. De luchtbellen ontsnapte rond zijn hoofd en hij probberde los te komen door met zijn handen te gaan zwaaien. Maar het was al te laat en hij kreeg al water binnen. Blub blub..

((HAHAHA lol "blub blub"))

Saphire merktte dat Cedrick eerst hevig zwaaide met zijn armen, en daarna ophield. Oh god, misschien was hij wel aan het verdrinken en had zij het niet eens door! Of misschien was het gewoon een list van hem, om Saphire te betrappen. Nee, zo mocht ze niet denken. Stel dat hij echt aan het verdrinken was? Saphire hield op met trekken en nam in de plaats daarvan zijn hand, waarna ze hem terug naar het oppervlak sleurde. Ze keek niet eens naar zijn gezicht, of hij nog ademde of niet. Waarschijnlijk was ze te bang om het verkeerde aan te treffen. Toen ze, samen met hem, boven kwam hield ze hem stevig vast. Wie weet ademde hij echt niet meer, en zonk hij zo weer naar onder. Nu was het enkel nog wachten of hij iets zei of niet.

Aangezien Cedrick best lang onderwater bleef had hij veel water binnen gekregen. Voor z'n ogen was het zwart, maar hij hoorde de zee klotsen. Hij spuugde wat water uit en opende zijn ogen. "Wa-wat is er gebeurd?" vroeg hij paniekerig. Alweer spuugde hij wat water uit en begon hard te hoesten. Hij was gelijk een paar tinten lichter geworden. Zijn gezicht zag er daardoor anders uit. Het was niet eens zo heel erg wat er gebeurde, maar hij vond het wel eng. Hij wreef in zijn ogen en keek daarna naar Saphire.

Saphire schudde Cedrick hevig dooreen. "Stommerd, je liet me schrikken!" riep ze boos en luid, maar dan besefte ze al snel dat hij dat niet verdiende. Zij was overigens degene die hem naar onder sleepte, hoewel hij haar eerst onder duwde. "Awh, ik ben zo blij dat je niet verdronken bent." zei ze daarna opgelucht, en gaf hem een stevige knuffel. Vreemd, al die emoties. Eerst voelde ze razernij, maar daarna voelde ze zich zó bezorgd?!

((Ik moet gaaaaawwwwwn, bye <3))

Cedrick wist niet echt wat hij moest zeggen, dus zei hij maar niks. Hij liet het allemaal maar over zich komen. Zelfs toen Saphire hem een knuffel gaf. Het voelde helemaal niet goed, maar wel vertrouwd. "Ik ga denk ik maar" kwam er plots uit, en hij liet Saphire los en liep richting de kust. Dit was echt helemaal niks voor hem.

Caitlin was een beetje gaan zwemmen en duiken en toen ze weer na een keer duiken bovenkwam zag ze dat nadat Saphire, Cedrick geknuffeld had, Cedrick richting het strand liep. Wat had die meid nu weer gedaan? ze kon ook echt in een vingerknip alles verpesten. Ze schudde zuchtend haar hoofd en ging nog maar wat zwemmen.

Saphire fronstte haar wenkbrauw. Wat hàd hij toch? Het ene moment was hij weer de oude, speelse vriend Cedrick, en het andere moment was hij de afstandelijke, onbekende Cedrick. Saphire zuchtte geïrriteerd. Ja, hallo, ze maakte zich zorgen over hem toen hij geen adem meer kreeg? Dat was toch heel normaal? Ze rolde geërgerd met haar ogen en liep toen naar de kust, nam haar handdoek en liep weg.

Ikuto had gehoord van het strand en had het opgezocht. Hij liep nu over het zand, op blote voeten omdat hij dat het fijnst vond. Het was heerlijk zacht, maar hij liep rustig verder. Opeens zag hij een bekend iemand zwemmen. Iemand met roze haar dat verdacht veel op dat van zijn zusje leek. Snel kleedde hij zich om en sprong toen het water in. Hij dook onder en zwom naar het meisje toe, wat hopelijk zijn zusje was.