Het dak van de school

Emme kreeg een boosaardige uitdrukking op haar gezicht. "Marylin!" Spuwde ze. Ze had nog gelijk gehad ook, Marylin bezorgde iedereen stress. "Dat kind... Ik heb zo'n ontzettend hekel aan haar!" Grauwde Emme. Ze was zooo opgelucht dat Nyckolas haar ook vervelend vond.

Nyckolas haalde zijn schouders op. "Ze kwam gewoon op de verkeerde tijd kibbelen met andere mensen, anders is ze op zich wel.... aardig?" zei hij terwijl hij weer zijn schouders ophaalde. Hij wist helemaal niet waarom opeens iedereen hekel had aan Marylin Jane. Hij wist wel natuurlijk dat Emmeline haar echt niet mocht, maar hij moest mensen te vriend houden, mocht hij ze nog nodig hebben. Daar waren nog wel meer mensen goed voor.

Emme slikte. Dat was niet het antwoord waar ze op gehoopt had. Meteen was ze teleurgesteld in de hele dag. Echt alles ging mis vandaag. "I'm sorry, but I have to disagree. " Ze sprong van het muurtje af en klopte even over haar zijden rokje. Ze wilde niet weggaan, maar in blijven had ze nu ook geen zin meer. Besluiteloos stond ze daar maar.

((Hey fransoos, ik wacht op je reactie van mijn kietelaanval!))

((Lol, veerle. Nyckolas ik ben al weg!!!!!!!!!!!! ))

Aangezien Cedrick van het uitzicht heeft zitten te genieten had hij geen idee wat er allemaal achter zich gebeurde. Een aantal mensen waren al weg gelukkig, zo kon hij beter van het uitzicht genieten.

Faye liep het dak op. Ze keek even naar de mensen die er al zaten, maar ze had niet zo'n zin om te praten. Ze liep naar de rand van het dak en ging zitten, terwijl ze staarde naar het uitzicht.

Cedrick draaide een kwartslag zijn hoofd om te kunnen zien wie er bij was gekomen. Tot overmaat van ramp bleek het dat meisje te zijn van de kelder. Snel draaide hij zijn hoofd weer naar het uitzicht, maar besloot om niet zo lang meer te blijven.

Faye merkte dat iemand naar haar keek en draaide haar hoofd in zijn richting. Oh, het was dat jochie van de kelder. Dus hij is bang voor een kelder, maar niet bang om op het dak te zitten met de kans dat iemand je eraf duwt? Wauw. Goed van hem. Faye glimlachte vriendelijk naar hem, nep natuurlijk, en wendde haar blik toen weer op het uitzicht.

Seraph liep voorzichtig het dak op. verbaasd keek ze naar het meisje en de jongen die ook op het dak stonden, ze had eigenlijk verwacht dat ze hier wel een rustig plekje had kunnen vinden. Ze knikte naar hen beide en liep vervolgens naar de railing van de rand. Zo van bovenaf leek het gebouw nog hoger dan wanneer je van beneden keek.

Cyene slenterde het dak op en ging op haar favoriete plek zitten. Op de rand van het dak waar ze met haar benen naar beneden kon bungelen. Er waren meerdere mensen maar dat maakte haar niet zoveel uit.

'Cher wacht nou even' riep Caitlin naar het vliegende elfje dat boven haar vloog terwijl ze erachteraan klom. Cher was daar te ongeduldig voor en vloog het dak op. Toen ze zag dat er best wat mensen waren maakte ze zichzelf onzichtbaar. Net toen ze dat had gedaan kwam Caitlin puffend het dak op. Zij kon Cher wel altijd zien, ook als ze onzichtbaar was voor anderen, en liep naar haar toe. 'kon je niet een seconde op me wachten?' zei ze glimlachend tegen haar. Cher grinnikte en vloog alweer weg. Caitlin keek even rond en zag dat er meerdere mensen op het dak waren. Ze liep naar de rand van het dak toe en keek naar het uitzicht ondertussen vanuit haar ooghoeken alle mensen bekijkend.

Faye keek op toen ze merkte dat er nog iemand het dak op kwam. Ze zuchtte diep. Werd het hier nou ook al druk? Ze volgde het meisje met haar ogen. Toevallig kwam ze naast haar staan. Haar blik gleed over het meisje, haar bekijkend van top tot teen. Ze had haar nog nooit eerder gezien. Maarja, Faye had bijna niemand ooit eerder gezien. Dat krijg je, als je de eerste jaren hier op school alleenmaar op je kamer zit.

Caitlin merkte dat het meisje dat naast haar zat naar haar zat te kijken. had ze wat van haar aan ofzo. Ze draaide haar hoofd naar haar toe om wat onaardigs te zeggen. maar ze bedacht zich net op tijd, Misschien kon ze maar beter eerst aardig doen als ze hier nieuwe vrienden wilde maken.Er verscheen een vriendelijke glimlach op haar gezicht en ze zei:' hai, is er iets?' Ze keek het meisje even onderzoekend aan terwijl ze op antwoord wachtte. ze leek ouder dan haar hoewel ze wel korter was. ze had bruin haar en bruine ogen. nou niet echt een heel speciaal uiterlijk vond Caitlin.

Faye haalde haar schouders op en draaide haar hoofd weer richting het uitzicht. 'Nee, niks bijzonders,' zei ze, met een ongeïnteresseerde toon in haar, toch al zo nonchalante, stem. Ze wierp nog een blik op het meisje maar keek direct weer weg. Weer zo'n rozeharig kind. Serieus, konden ze geen normale haarkleur nemen in plaats van dat veel te zoete roze. Ze haatte roze. Ze haatte zoet. Faye rolde even met haar ogen en staarde toen weer naar het uitizicht.

Caitlin trok haar wenkbrauwen hoog op zodat ze onder haar pony verdwenen. Ze was niet gewend van mensen dat ze haar negeerden of zelfs zo toespraken. Ze zette even haar muts goed( zie plaatje) en wendde haar hoofd verwaand weer van haar af en keek naar het bos dat er stil bijlag in het zonnetje. Daardoor merkte ze niet dat Cher had geluisterd naar het hele korte gesprek en nu richting het meisje vloog die daar zat. Ze grijnsde en pakte een haarlok om daar hard aan te trekken en daarna snel uit haar bereik te vliegen.

Faye ogen richtte zich meteen weer op de suikerspin die naast haar stond. 'Als je nog een keer met je vuile tengels aan me komt!' Als blikken konden doden, lag dat kind nou meters onder de grond. Faye had op het punt gestaan om haar toverstok te pakken, maar dat was zoveel moeite geweest. En ze wilde geen energie verspillen aan een of ander zuurstokwijf.

Caitlin hoorde verbaasd aan wat het saaie kind tegen haar zei. ´watnou ik deed hele....´ toen begreep ze wat er gebeurd was en ze lachte. TToen ze uitgelachen was draaide ze zich naar wat niets leek en zei ze streng:´ Cher kom eens hier en bied je verontschuldigingen aan.´ Cher kwam naar haar toegevlogen en maakte zich zichtbaar. ze keek het meisje aan en zei zachtjes:´ sorry´ Ze meende het niet helemaal, want in haar ogen had het meisje Cait beledigd en haar verdiende loon gekregen.

Faye keek het kind vuil aan. Hoe durfde ze. Als ze eens wist was ze met haar kon doen zou ze nooit meer durven om ook nog maar een vinger naar haar uit te steken. Vieze kut suikerspin dat ze was. Ze trok haar wenkbrauw op naar de vliegende, roze pluizenbol. 'Dat is zeker je enigste vriend, he?' vroeg Faye, met een valse grijns op haar gezicht. Ze bestudeerde het 'ding' even en grinnikte toen. 'Wat een kut ding.'

Cyene liep over het dak en keek rond. Ze zag twee mensen op het dak en liep richting hun figuren. Eerst herkende ze ze niet maar later zag ze dat een persoon Faye was. Vrolijk huppelde ze richting Faye en ging achter haar staan en zette haar armen vlug op haar schouders in de hoop dat ze zou schrikken.

Faye voelde wat op haar schouders, en dacht dat het dat stomme suikerkind weer was. 'Ik zei toch, blijf met je vuile tengels van me af!' Boos draaide ze zich op. Ze zag dat ze het mis had. 'Oh.. Cyene.' Verontschuldigend keek ze Cyene aan. 'Sorry, ik dacht dat je dat kind was.' Ze wees naar het meisje naast haar.

Cher werd kwaad op het meisje en zei met een hoog stemmetje:´hoe dur..´maar voordat ze haar zin kon afmaken zag ze hoe Caitlin uithaalde en het meisje een harde klap tegen haar hoofd gaf . ´hou je kop over Cher!´ riep ze tegen haar. Ze keek woedend naar het meisje, niemand maar dan ook echt niemand praatte zo over Cher. Caitlin leek nu in de verste verte niet meer op het lieve suikerspin meisje, zoals het meisje haar zag, haar ogen stonden kwaad en ze had haar hand op haar toverstok gelegd. Ze lette totaal niet op het andere meisje dat ern nu bijstond.

Cyene fronste haar wenkbrauwen even. Ze vond het maar een rare reactie van Faye, die ze niet had verwacht. Ze grinnikte even om Faye , die blijkbaar een niet zo leuk meisje had ontmoet. "Hee" zei Cyene en ze keek om naar het andere meisje waar Faye het over had.

Faye ontweek de klap en lachtte. Nu voelde ze zich nog stoer ook. Hilarisch. Ze stond op. 'Ik heb geen zin om mijn tijd met jou te verdoen.' Ze wende zich tot Cyene. 'Hoi,' zei ze droog, alsof er niets gebeurt was.

Cyene had geen idee wat dat andere kind met Faye had gedaan waarom ze haar niet mocht en vroeg er ook niet naar. Ze keek op naar Faye en glimlachte naar haar. "Hee , hoe gaat i?" vroeg ze aan haar.