Het dak van de school

Cedrick - die nogal dromerig was en niet alles mee had gekregen draaide zich om en keek naar de twee meiden die een soort van ruziehadden met elkaar. LOL, that's just so funny. Straks gingen ze elkaar nog in de haren vliegen!

'fine, as always,' zei Faye knikkend. 'Met jou ook alles goed?' vroeg ze, met een subtiele, kleine glimlach op haar gezicht.

Cyene glimlachde naar Faye. Ze mocht haar op zich wel, waarom wist ze niet, ze was niet zo overdreven blij en ook weer niet heel erg negatief. "Jahoor, alles gaat zo zijn gangetje" antwoordde Cyene en ze ging zitten en liet haar benen bij de rand van het dak bungelen.

Faye knikte nogmaals. Ze ging naast Cyene zitten. 'Sooo..' Ze had werkelijk geen idee waar ze over moest praten, dus richtte ze haar blik maar weer op het uitzicht.

Caitlin keek met een vernietigende blik naar het meisje en kreeg dezelfde grijns op haar gezicht als Cher had gehad toen ze aan de haren van het meisje trok. Ze trok haar toverstaf en richtte die op het meisje die niks merkte. ´aguementi´ fluisterde ze zachtjes en er spoot een grote straal water uit haar staf. Hij raakte het meisje volop op haar achterhoofd waardoor ze kleddernat werd. Caitlin brak de spreuk af en lachte hard om het zien van het kletsnatte meisje.

'Protego,' zei Faye heel droog, zodat de waterstraal terugkaatste en zijzelf gewoon droog bleef. Was dat kind nou echt zo vriendloos dat ze haar tijd moest verdoen?

((Eten C: ))

Cyene keek om naar waar de waterstraal vandaan kwam en zag dat het hetzelfde meisje was als waar Faye zich aan had geïrriteerd. Ze had geen zin om zich er mee te bemoeien, en dat was ook niet nodig vond ze. "Dat kind dus.." mompelde ze en ze keek naar het uitzicht.

Caitlin draaide zich geirriteerd om en liet haar hoofd hangen. Cher kwam op haar schoot zitten en keek omhoog naar haar gezicht. ´waarom wilde ik ook alweer naar deze school Cher?´ fluisterde ze zachtjes tegen het elfje dat troostend glimlachend naar haar keek. ´omdat ik weet dat jij een van de beste heksen allertijden wordt en je zelf heel graag je toverkrachten verder wilde ontwikkelen.´ Caitlin glimlachte.´ohja´ zei ze nog zachter. Maar nu vond ze het helemaal niet meer leuk, ze wilde liever een normaal mens zijn en met haar vrienden in Frankrijk zijn. ze zou proberen om hier tenminste 3 weken te blijven en anders zou ze gewoon weer naar haar normale leven terug gaan.

'Dat kind ja,' zei Faye, met een geïrriteerde ondertoon in haar stem. Nee, ze mocht zich niet druk maken om haar. Dat was ze niet waard.

Cyene knikte even. Ze draaide zich om naar het meisje. Ze keek haar even vreemd aan. Waar zat ze nou tegen te praten. Praatte ze normaal gesproken altijd in haar zelf en was ze niet goed bij haar hoofd? "Ze praat ook in zichzelf.." mompelde Cyene.

Faye grinnikte. 'Vriendloos,' mompelde ze. Ze wierp een blik op het meisje, en keek direct weer weg. Haar gedaante deed Faye pijn aan haar ogen.

Cyene vond het eigenlijk wel een beetje zielig maar tegelijkertijd vreemd. Ze had niet echt zin om nu naar het meisje toe te gaan en een gesprek met haar aan te gaan, misschien dat ze haar later wel eens sprak. Ze gooide een steentje van het dak af en hoorde vlak daarna een boze scheldende stem. Ze keek even over het dak en zag dat het steentje op iemand zijn hoofd was gekomen.

Caitlin besloot dat het tijd was om maar weer eens te vertrekken. ´kom je mee cher?´zei ze terwijl ze opstond. Het (zichtbare!) elfje sprong op en zweefde omhoog om stil te houden op gelijke hoogte met Caitlin´s hoofd. Caitlin wierp nog even een blik op de twee meiden die nu zaten te praten en liep toen samen met Cher naar de trap.

Faye lachtte. 'Foei, Cyene.' zei ze met een bazig stemmetje. Ze keek over de rand van het dak, naar degene op wie het steentje was gevallen, die nu verbaasd om zich heen stond te kijken.

Cyene grinnikte om Faye haar stem. Ze vond het wel een grappige situatie, ze had niet expres op iemand gemikt. Cyene kon het niet laten om nog een keer over het dak te gluren om te zien hoe diegene nu reageerde. Ze ging snel naar achteren toen hij zijn hoofd bijna hun richting op draaide.

Faye liet zich achterover vallen, waardoor ze nu op het dak lag, met haar benen omlaag hangend. Ze zuchtte diep en keek naar de wolken. Ze probeerde vormpjes in de witte plukken te ontdekken.

Cyene besloot om maar niet meer naar beneden te kijken en volgde Faye haar voorbeeld om te gaan liggen. Ze hoopte dat er over een tijdje sterren in de lucht waren, die vond ze erg mooi om te zien.

Na een tijdje naar de wolken gestaard te hebben had Faye al een paar figuurtjes ontdekt. Ze had een wolk gezien in de vorm van een bal. Wauw, Faye. Een bal. Een ronde wolk. Hoe bijzonder.. En ook een in de vorm van een.. nouja.. de vorm van een wolk?

Cyene keek een beetje in de lucht en ging wat beter liggen. Ze merkte de roze wolk niet op en sloot haar ogen even. Hier voelde ze zich veilig, hoe raar het ook klonk.

Faye ging weer rechtop zitten. Ze keek omlaag. Het was best hoog. Hoe hoog zou het zijn? Zou je dood gaan als je eraf sprong, of alleen alle botten in je lijf breken? Zou ze het uitproberen. Ze schudde wild haar hoofd. Nee, sukkel. Zo mocht ze niet denken.

Cyene keek naar Faye en zag de blik in haar ogen. Een gevaarlijke vond ze, een nieuwsgierige en vreemde uitdrukking die ze eerder bij een paar mensen had gezien die over het dak waren gaan lopen. "Je bent op slag dood als je hier vanaf springt" zei ze droogjes en ze keek naar de lucht.

Faye keek verbaasd naar Cyene. Kon ze haar gedachte lezen ofzo? 'Ja.. Zoiets dacht ik ook al.' Ze keek nog eens omlaag, maar dit keer kreeg ze er de rillingen van. Er vanaf springen leek opeens een stuk enger.

"Uhu, je moet weten dat er wel eens mensen zijn vanaf gesprongen.." zei ze en ze wist niet waarom ze zo door ging op dit onderwerp. Om de een of andere manier kon ze haar mond niet goed houden. ".. daarom weet ik dat.." voegde ze er zachtjes aan toe. Nu moest ze echt haar mond houden van zichzelf en klemde ze haar kaken op elkaar en keek ze maar naar de lucht.

Faye trok een pijnlijk gezicht. 'Autch..' mompelde ze, meer tegen zichzelf dan tegen Cyene.

"Uhu" zei Cyene als reactie en ze begon met het tellen van de wolken in de lucht. Het waren er aardig wat en ze kon door wat beter te kijken zien dat het wat donkerder werd en doordat de wolken voor de zon zaten begon het nog donkerder te worden. Alsof het weer zich had aangepast aan hun ongemakkelijke gesprek..