De rozentuin

Saphire grijnsde. Wat hield ze er van als mensen door haar schuld begonnen te flippen. Cedrick zag eruit alsof hij nodig moest poepen, wat voor een nog bredere glimlach op Saph's gezicht zorgde. "Rustig maar, Ced, ik deed dit vroeger constant." Het was heus niet alsof ze uit die boom ging vallen. Ze vond het aan de andere kant wel lief dat hij zo bezorgd leek om haar.

Asiah keek naar het meisje wat onder de tak lag. Hetzelfde meisje als degene die haar broertje had gepest. "Ach, je kan wel tegen een stootje, toch?" zei Asiah tegen haar. Haar helpen vertikte ze, het was haar verdiende loon.

"Hahaha" zei Cyene. Ze krabbelde overeind. Eeuwig op de grond zitten had immers geen zin. De stemmen om haar heen klonken een beetje vaag maar later steeds duidelijker. Ze klopte een paar doorns van haar af en vroeg zich af of de wereld er altijd al zo vaag had uitgezien. Ze was gewoon duizelig hield ze zich voor en ze kwam overeind en liep 2 passen maar wilde niet tegen een boom aanlopen dus stopte ze weer.

"Saph kappen" zei hij met een prullipje, terwijl hij zijn armen in elkaar had gevouwen. Uurghhh wat hadden meisjes zeg!? Raar keek hij naar Cyene. Hij had nu wel gemengde gevoelens over haar, vooral na die pesterij, maar besloot om haar nog een kans te geven. "Gaat het wel?" vroeg Cedrick terwijl hij gewoon bleef zitten. Aangezien ze al lachte en overeind kwam had ze toch zijn hulp niet meer nodig toch?

"Kappen met wat?" vroeg Saphire nietsvermoedend. "Kappen" paste goed bij de situatie. Zij zat in een boom, kappen. Hahaha. Oké, nee, Saph, doe normaal en lach alleen met echt grappige dingen. Ondertussen keek zij ook naar het meisje die was gevallen. Bah, het meisje dat haar zo eng aanstaarde bij de vijver.

"Kappen met zo eng doen joh" zei Cedrick op een geïrriteerde toon. "Laat me niet meer zo schrikken, nooit meer" zei hij waarschuwend. Als zij hem nog een keer met zo'n belachelijke face zag zou ze er misschien wel een tekening van laten maken en die boven haar bed hangen! Ieyuk!

Cyene bleef staan en draaide zich om. "Behalve dat ik zeker weet dat daar maar eerst een boom stond in plaats van een vage tweede en de wereld er even wat anders uitziet dan normaal, ja" antwoordde ze in een lange zin zonder adem te halen. Ze dekte eerst haar ene oog af om te zien of ze daar goed mee zag en toen het andere. Het maakte niet veel verschil, bij allebei zag ze vaag, maar dat moest binnen een minuutje over zijn. Ze had niet door dat een klein straaltje bloed uit haar hoofd sijpelde.

(Nee juliët, geen tekening, een poster is veel groter)

"Ik doe niet eng!" zei Saph met haar ogen een stukje fijngeknepen. "Oké, a little." gaf ze daarna grijnzend toe. Het rosharige meisje dat eerder naast Ced zat was ook opvallend stil, vond Saphire. Maar haar blik werd opgevangen door het bloed dat uit dat andere meisje's hoofd drupte. "Kind, je bloed." zei Saph toonloos met gefronste wenkbrauw.

(Elise dat is NIET LIEEEF D:!)

"Een beetje? EEN BEETJE?" zei Cedrick iets te overdreven. "Ik vind het niet bepaald normaal dat je in een boom zit te hangen (ja zittend hangen kan ja!!) en mensen bespied! Ja, je bespiedde ons, geef het toe!" zei Cedrick koppig, die daarna gelijk naar Cyene keek die blijkbaar bloedde. Stiekem kon hij wel lachen om Saph's opmerking, maar dit was niet het goede moment.

"Ehw" stootte Cyene uit en ze knipperde met haar ogen. Nu zag ze wat minder vaag dan eerst. Ze voelde aan haar hoofd en keek naar haar vingers die ze nu voor zich had die rood waren door het bloed. Maar wat moest ze er nu aan doen? Ze had immers geen toverstokje bij zich.

Asiah fronste even. "Bespieden, bespieden doe je normaal gesproken alleen bij boeiende dingen, niet bij twee mensen die op een bankje zitten en de meest random conversatie ooit hebben, ik zei toch, dat meisje houdt waarschijnlijk gewoon van bomen. Big deal," Waar maakte iedereen hier een probleem van?

"Luister naar de wijze." zei Saphire toen ze hoorde wat het meisje naast Cedrick zei. Die flipte tenminste niet zo bij het opmerken van een meisje die gewoon een beetje nadenkt in een boom.

(Maar ik ben ook niet lief, you know that!))

"Juist.." zei Cedrick dromerig. Stiekem hoopte hij dat ze tóch aan het bespieden was, aangezien híj toch echt wel boeiend was hoor? "What you guys wants" zei hij chagerijnig. Hij hield niet van toegeven. Oké misschien reageerde hij overdreven, maar kom op, dat doet iedereen hoor?

Saphire vond het fascinerend, hoe een humeur in een vliegenklap kon omslaan. "Als je echt wilt weten of ik je bespiedde..." zei ze langdradig, hopend dat Cedrick nieuwsgierig zou worden, "... I didn't!" Waarom maakte hij er zo'n spel van? Ze dacht gewoon na. Als ze echt had willen weten waarover ze het hadden, was ze er wel gewoon bij komen zitten.

Cyene vond het gesprek echt werkelijk nergens op slaan. Waar ging dit naartoe? Dat iemand in een boom zat was toch niet zo erg? Athans, dat dacht zij. Ze had geen zin om zich hiermee te bemoeien en ging op de grond zitten en raapte een paar rozenblaadjes op.

"Oké" zei Cedrick. Hij was misschien nu nogal dramatisch bezig besefte hij. Ach who cares. "Gaat het nog wel met je hoofd, Cyene?" vroeg hij en keek haar richting op.

Saphire keek met een rare blik naar het meisje, die blijkbaar Cyene heette. Waarom zat ze daar blaadjes te rapen terwijl haar hoofd bloedde? Oké, ze was dus wel degelijk een freak. "Ik kan dit zielige gedoe niet langer aanzien." mompelde ze lichtelijk geïrriteerd en haalde haar toverstok boven. "Balsemio!" riep ze, met de stok gericht op Cyene.

"Ehw jahoor" zei Cyene een beetje aarzelend. Ze had geen zin meer in gedoe en deed de rozenblaadjes die ze in haar handen had op en deed ze in haar tas. Bovendien kende ze het blonde meisje niet echt, behalve die keer dat ze haar had gezien. Cyene zuchtte en keek op van het blonde meisje met de toverstok. "Dankje" zei ze tegen haar.

"Ik was even bang dat je te minderbegaafd was om door te hebben dat de wonde actually geheeld is." beantwoordde Saphire kattig. Oké, misschien verdiende ze dat niet, maar dan moest ze Saph ook maar niet zo bang laten worden door haar zo aan te staren. Ze klom uit de boom en ging tegenover Cedrick en het andere meisje zitten. "En heb jij ook een naam?" vroeg ze gericht naar het meisje naast hem.

Cyene keek lichtelijk geïrriteerd op. "Juist ja, nou dan hoef je je geen zorgen meer te maken" zei ze tegen het onbekende meisje. Ze wou haar wel leren kennen, maar aan de andere kant ook niet. "Cyene, zo heet ik, en jij?" vroeg ze aan haar
---
moet gaan
bye bye

Dat was niet bepaald aardig van Saph, maar Cedrick had geen zin om er iets van te zeggen. Laat ze, misschien werd het nog wel interessant of grappig? Hevig hield Cedrick zijn kaken op elkaar, en keek naar Saphire. "Asiah heet ze" zei hij, terwijl Saphire het niet tegen haar had. Op de een of andere manier was hij lichtelijk geïrriteerd en had hij geen zin om te wachten. Bedenkelijk keek Cedrick naar Saphire. Waarom deed ze soms zo gaar!?

"Oh." antwoordde Saph eerder mompelend. Waarom keek Cedrick haar zo aan? Stiekem was ze wel benieuwd wat hij over haar dacht. Oké Saph, doe niet zo puberaal. Na die 'oh' volgde er dan ook geen enkel woord meer tegen hen, maar draaide ze zich naar Cyene. "Ik had het eigenlijk tegen de andere rosharige, maar ik heet Saphire." antwoordde ze dan iets vriendelijker. Soms had Saph gewoon van die uitspattingen, waarbij ze het gewoon niet kon laten om kattig te reageren.

(Ik moet ook gaan, bye sweeties ))

Op magische wijze verdween Asiah ineens. Poef.


(( sorry, ik volg het niet meer hierzo ))

Cedrick keek naast zich, waar Asiah opeens was verdwenen. HUH!? Een seconde geleden zat ze hier nog? "Je hebt haar weg gejaagd Saphire" zei Cedrick voor de grap heel serieus tegen Saphire. Stiekem was ze best grappig, juiste attitude, en ook best wel leuk. Maar niet leuk genoeg voor hem. "Het is hier.. droog" zei Cedrick om de stilte te doden. "Ik ga zometeen maar eens denk ik" zei hij met een zucht.

Saphire wou net iets zeggen over het feit dat Ced haar beschuldigde van het wegjagen van Asiah, maar kreeg toen een geweldig plannetje zodra ze hoorde dat hij het hier droog vond. Ze richtte haar toverstok op Cedrick en riep "aguamendi!" waardoor er een kleine waterstraal in Ced's gezicht spoot. "Nou, dan maak ik het hier toch wel even nat voor je!" zei ze plagerig. Stiekem vond ze Ced wel leuk. Maar niet als in leuk-leuk. Misschien werden ze wel beste vriendjes ofzo. Saph kwam sowieso altijd al beter overeen met jongens dan met meisjes. Misschien kon dat wel liggen aan het feit dat meisjes oppervlakkeriger waren dan jongens.