De rozentuin

"Oh" zei Cyene toen ze doorhad dat Saphire het niet tegen haar had bedoeld. Ze keek een beetje om zich heen. Hier was niet veel meer om te beleven. Ze keek weer op en opeens een waterstraal in Cedrick zijn gezicht spoot. Ze moest er even om lachen.

Cedrick's gezicht veranderde van moe naar, moe en kwaad. Tenminste zo voelde het, aangezien het niet zo lekker was om water in je gezicht gespoten te krijgen? Met een lam gezicht keek Cedrick naar Saphire, terwijl hij Cyene negeerde. "Saph!" schreeuwde hij uit. Cedrick stond op en liep naar haar toe, om haar uit eindelijk in haar wangen te knijpen. "Koetsjie koetsjie koe!" zei Cedrick lachend, terwijl hij Saphire's wangen raar bestuurde - een stoor van.. "Is kleine Saphie-poe-poe nu nog steeds zo'n grote meid!?" vroeg hij met gespleten ogen en ging uit eindelijk naast haar zitten.

Saphire werd verrast door de handen die naar haar wangen grepen en staarde Cedrick met grote ogen aan. "CED!" riep ze dan verontwaardigd naar hem toe. Saphire was helemaal niet schattig! Integendeel! Ze was lang, stoer en mensen keken naar haar op! Oké, dat was dan ook weer niet waar, maar ze was nog steeds niet schattig. Ze keek Cedrick aan met een pruillip en bleef maar staren, hopend dat ze hem bang kon maken.

Cedrick begon hard op te lachen. Wat een dorkie! "Sorry, maar als je zo nog langer blijft kijken wordt je steeds schattiger" zei hij plagend. No ways dat zij hem bang of iets in die richting kreeg. Tenminste niet als ze zo naast hem zat hoor!

Saphire's pruillip vertrok naar een fake-boze blik. O ja? Werd hij dan echt niet bang?! Hij zou misschien wel bang worden als Saph opeens heel eng ging doen! Ze kroop dichter tegen hem aan en ging met haar vingers over zijn hand. "Je bent zò stoer! Jij wordt echt bang van níks, hè?" zei ze toen zwoel. Hah, dat zou hem wel afschrikken!

Cedrick trok gelijk zijn hand weg. EEEW oke dat was dan een klein beetje eng, maar liet niet merken dat hij het nogal.. droog vond. "Ik ben een man, sorry" zei hij verontschuldigend, en zó dat het leek alsof mannen nooit bang waren en meisjes.. altijd? Waarom deed ze zo.. alsof ze iets van hem moest? Blergh!?

"Hah!" riep Saphire luidkeels terwijl ze met haar vinger naar hem wees. "Ik wist het!" Saph kon zo van zijn gezicht aflezen dat hij dit eng vond. Eindelijk. Waarom wilde Cedrick altijd de stoere man uithangen? Alsof hij groots was en nergens bang voor? Ach ja, zo waren alle mannen waarschijnlijk. "Trouwens, je bent geen man. Je bent een klein, schattig jongetje! Ceddie-poepoe!" zei ze, terwijl ze in zijn wangen kneep en deed wat hij eerder bij haar deed. "Maar ik ga weer eens. Nog veel plezier!" zei ze sarcastisch, met haar vinger gericht op Cyene.

Verbaasd keek Cedrick Saphire aan, zonder ook maar een woord te zeggen. Hij ging ook maar, hij had hier niets meer te zoeken en liep zonder pardon weg.