De aula

Ik neem aan dat iedereen weet wat een aula is , je weet wel zo'n open ruimte waar iedereen een beetje loopt en kletst en eet en allerlei dingen doet. In de aula staan grote pilaren met een ongekende oude afkomst en er zijn een paar tafels. Verder is een tafeltennis tafel in het midden. De aula is altijd open en voor iedereen die er maar naartoe wil. Hier worden ook bijlessen gegeven, soms.

Faye liep de aula in, op zoek naar een geschikt slachtoffer voor haar en Cyene. Haar grote, bruine ogen observeerde iedereen die in de aula rondliep. Of zat, natuurlijk. En dan vooral de kleine mensen.

((hadden ze in de 19e eeuw al tafeltennis o.o))

Nyckolas schreef:

((hadden ze in de 19e eeuw al tafeltennis o.o))

((haha, daar dacht ik dus ook net aan..))

shizzle, weet ik veel
denk aan : een grote houten tafel die geverfd is en een balletje van een vaag soort materiaal x)
---
Cyene huppelde achter Faye aan de aula in. Dit deed ze altijd als ze blij was en ze kon het soms gewoon niet laten. Haar ogen keken speurend de aula rond.

'Misschien die daar?' Faye wees naar een klein, erg klein, jongetje. Hij zat eenzaam op een stoel die tegen de muur was aangeschoven.

"Hmm dat lijkt me wel een goeie" zei Cyene en ze liep richting het jongetje met een grijns op haar gezicht.

Faye liep vrolijk naar het jongetje toe. Met een quasi-vriendelijk gezicht keek ze het kleine ding aan.

Cyene zette een angstaanjagend gezicht op waarop de jongen gelijk schrok en zijn stoel nog verder weg wilde schuiven, wat geen zin had omdat hij tegen de muur zat. En dat terwijl ze nog niet eens wat gezegd had, of haar krachten gebruikt.

Faye lachtte om de actie van het kleine jochie. Hij was echt snel bang, wat een perfect slachtoffer. Met een dreigend gebaar, zonder eigenlijk te bedoeling om hem te gebruiken, pakte Faye haar toverstok. Het gezicht van het jongentje werd direct nog angstiger dan het al was.

(( ik heb het even gegoogled, en tafeltennis bestaat sinds 1884 ))

Asiah schreef:

(( ik heb het even gegoogled, en tafeltennis bestaat sinds 1884 ))

oke , slim
----
Cyene moest lachen om de reactie van het jongetje bij het zien van de toverstok van Faye. Ze deed net alsof ze heel bedachtzaam keek. "Hmm.. wat zouden we met hem kunnen doen?" zei ze terwijl ze met een vage grijns naar het jongetje keek en hem zogenaamd bestudeerde. "Ohja , jij mag eerst" zei ze vriendelijk tegen Faye.

Faye keek bedachtzaam naar het jongetje, dat overduidelijk doodsbang was. Wat zou ze eens met hem doen? Ze kon iets simpels, en standaard, doen, zoals hem in de war maken met Confundo, of hem reuze voortanden te geven met Densaugeo.. 'Hmmm..' Zou ie het leuk vinden om aan zijn enkels in de lucht te hangen? Vast niet. Met een wrede grijns richtte Faye haar toverstok op het kleine ding. 'Levicorpus,' zei ze op een hele droge toon.

Cyene keek naar het jongetje en wachtte af wat Faye zou gaan doen. Ze was benieuwd naar wat ze met hem ging doen. Ze keek even achter zich of er geen leraar of lerares was, anders zouden ze problemen krijgen. Ze keek weer naar het jongetje wat aan zijn enkels ondersteboven aan de lucht hing. Ze wou het wat leuker maken door met haar toverstok te zwaaien zodat hij nu heen en weer werd geschud en bewogen. Als je daar niet misselijk van werd..

Emme ging de aula binnen en plofte neer op een bank di etegen de muur stond. Ze had een uurtje geen les en buiten was het niet zo'n lekker weer. Dus was ze maar naar de aula gegaan om zich te vermaken. Hier liepen alstijd belachelijk vrolijke kinderen rond, die ze fijn kon uitlachen. Dat maakte haar dag weer goed.

Faye grinnikte. 'Arm kind,' zei ze, met een sarcastisch, spottend toontje. Ze keek naar het gezicht van het jongetje, dat er nu al behoorlijk misselijk uitzag.

Cyene grinnikte. "Ja heel zielig" zei ze met een onnatuurlijk schijnheilig stemmetje. Ze liet hem nog meer heen en weer bewegen totdat hij ging gillen. Ze keek hem met een felle blik aan en hij hield gelijk weer zijn mond.

Faye keek het kind boos aan toen hij begon met gillen, maar glimlachte schijnheilig toen hij weer stopte. 'Gewoon je mond houden, dat is het beste,' zei ze.

Asiah liep de aula in, zwaar verveeld. In haar ooghoek zag ze Richard lopen, de jongen die haar toen ze in de eerste klas zat ooit had geprobeerd te pesten. Ze grijnsde bij de gedachte aan wat er met hem gebeurde nadat hij dat probeerde. Richard passeerde haar, maar Asiah stak haar voet even uit. Een harde knal klonk door de aula, gemengd met een pijnscheut. Richard stond snel op, niet wetend wie hem onderuit geschopt had. Hij begon al bijna te schelden, tot hij zag wie hij tegenover zich had. Richard was meer dan een kop kleiner dan Asiah, en moest zijn hoofd ver naar boven buigen om haar aan te kunnen kijken. Asiah keek hem alleen maar grijnzend aan. "Wilde je wat zeggen?" vroeg ze. "N-nee," antwoordde hij, waarna hij zich vlug omdraaide en weg liep. Asiah liep door naar een bank, en ging rustig zitten, naast een blondharig meisje. Ze keek haar even aan en knikte.

Emme keek opzij en glimlachte zoetjes. Ze had heus wel gezien wat het meisje met die sukkel had gedaan. En daardoor kreeg ze zelf ook zin om kattenkwaad uit te halen. Maar goed, misschien straks. "Dat is vast makkelijk voor je, met zo'n lengte." Zei ze met een heldere stem. Emme kende het meisje wel van zien. Logisch, want ze was niet bepaald onopvallend.

Asiah keek het meisje aan en grijnsde een beetje. Ze knikte. "Mijn lengte zit me in ieder geval absoluut niet in de weg in zulke situaties," verklaarde ze. Ze kende het meisje wel van gezicht, en haar naam had ze ooit gehoord, maar die was ze vergeten. "Asiah," stelde ze zich voor.

Cyene hoorde een harde knal maar liet zich niet afleiden. Ze knikte ineenstemmend bij Faye haar opmerking. "Liberacorpus" zei ze toen ze zag dat het kind al behoorlijk groen en geelachtig begon te zien. Het kind stond nu weer op de grond. Cyene zette haar handen in haar zij en grijnsde naar hem. "Flipendo" zei ze en ze wees met haar stokje naar het kind wat nu op de grond smakte. "Even denken, wat zullen we nog meer doen?"

Met een geforceerde lach kwam Cedrick de aula binnen, die niet zo druk was, maar ook niet leeg. Voorzichtig liep hij naar een pilaar en ging er tegen aan staan. Hij bestudeerde iedereen die hij maar kon zien, en zag er een aantal bekende tussen zitten. Hij had geen zin om op ze af te lopen dus bleef gewoon heel relaxed staan. Misschien kwamen zij wel naar hem toe? Hahaha

'Ehmm..' Faye keek nadenkend om zich heen. 'Er zijn niet echt veel meer kleine, eenzame kindjes.' Bijna iedereen had vrienden. Wat een sociale mensen.

"Shizzle" zei Cyene terwijl ze rondkeek. "Wat een saaie boel hier toch ook" zei ze, gevolgd door een zucht. Even een jochie pestten was leuk, maar ze was niet zo iemand die hem helemaal gek zou maken en bovendien begon hetzelfde persoon na een tijdje te vervelen.