De gymzaal

De gymzaal is een immense ruimte, waarin heel veel mensen in kunnen. Veel staat er niet. Het is dan ook meer bedoeld voor sporten als hardlopen. Er bevinden zich enkel een paar oude fietsen en een paar houten balken. Improviseren moet je dus goed kunnen. Als je wil gewichtheffen, zal je maar een of andere koe moeten zoeken om die op te tillen.

Seraph zat in de meisjeskleedkamer van de grote gymzaal. Ze had zojuist haar kleding ingewisseld voor een kort broekje met een versleten shirt, en was nu bezig met haar stoffen schoenen te strikken. Toen ze de gymzaal inliep begon ze met een simpele warming up om haar spieren los te maken. Toen ze daarmee klaar was begon ze aan haar dagelijkse rondjes hardlopen.

((Ik denk dat je je wat vergist in de tijd, als er hier sportapparaten zijn. ))

((Hoe bedoel je? XD))

(("London, 1867. Er is geen internet, geen electriciteit en mobieltjes kun je al helemaal vergeten."))

((Oh oké hahaha. Ik pas het even aan.))

dan doen we het maar met gewichthefdingetjes en een trap oplopen en touwtje springen x)
---
Cyene trok snel haar gymkleren aan in de meisjeskleedkamer. Ze had zin om weer even te sporten en wat te zweten. Toen ze klaar was met haar zwarte korte broekje aan te doen pakte ze haar bidon met water en liep de kleedkamer uit. Ze keek naar de ruimte en vroeg zich af wat ze zou gaan doen. Touwtje springen was wat ze het vaakste deed en ook het liefste.

Faye liep de meisjeskleedkamer in. Zo snel als ze kon kleedde ze zich om en liep ze in haar sportkleding de gymzaal in. Tijd om even wat stoom af te blazen, vond ze.

Gym.. Cedrick haatte gymen. Hij liep dus ook zonder pardon zo de jongens kleedkamer in, gevolgd door de gymzaal die er nogal krampachtig uit zag. "Ja.." zei hij in zichzelf. Hij ging maar langs de kant staan met zijn normale kleding. Wat hij hier had te zoeken wist hij niet, maar het was hier wel interessant.

Faye keek op toen ze een bekende zag binnenkomen. Een grote glimlach verscheen op haar gezicht. Het was dat jochie dat ze bang de kelder had zien uitlopen, toen zij de deur open deed. Met haar gebruikelijke, snelle passen liep ze op hem af. Pesterig gaf ze hem een aai op haar hoofd. 'Hey kleintje!' zei ze lachend, ookal was hij zo'n 10 centimeter groter dan haar.

Cyene pakte het touw en begon touwtje te springen. Zoals zij het deed was het zeker een goede training. Ze sprong erg snel en vaak en haalde op het juiste moment adem. Ze had eigenlijk nooit dat ze stopte omdat ze verkeerd over het touw heen sprong.

Saphire kwam, luchtig, maar sportief gekleed, de gymzaal binnengelopen. Het eerste wat ze opmerktte was Cedrick, aangezien die de enige was die ze dan ook herkende. Ze liep charmant naar hem toe, en keek even naar het meisje die over zijn hoofd aaide. Saphire trok haar wenkbrauw op. "Kleintje?" vroeg ze met een minachtende glimlach terwijl ze haar blik op Cedrick richtte.

Faye keek naar het meisje dat er plotseling bij was komen staan. 'Ja.. Kleintje..' zei ze bevestigend. 'Hij is eerstejaars, jeweetwel. Dus ik vind hem klein.' Faye glimlachte even. Het sloeg nergens op, maar toch vond ze dat het zo was.

Geschrokken keek Cedrick naar het meisje van de kelder. Oh noes? Ze wíst dat hij half in z'n broek piste en het is nou niet zo charmant om daarop betrapt te worden. En nog wel door een meisje. "Ik ben niet klein hoor" zei hij met een prullipje. Die deed 't 'm altijd! Een glimlach verscheen op zijn gezicht toen hij Saph zag. Blozend keek hij de andere kant op, aangezien ze dus had gehoord wat het meisje zei. "Nou eh.." bracht hij soepel uit. Waarom kleintje eigenlijk? It's so not fear!? Hij keek naar het meisje van de kelder toen ze was uitgesproken. Oké, nog genanter? Eerstejaars zijn viel niet echt mee, tenminste niet als je zo werd gelabeld. "Juist.." zei hij met een moeilijk gezicht. Hij kon nu echt door de grond zakken!

Saphire's blik was gefocust op Cedrick de zijne. Hij was inderdaad klein, amper twee centimeter groter dan haar. En het viel inderdaad niet erg mee om eerstejaars te zijn, zo herinnerde Saph zich het gesprek met Marylin. "Wat is er mis met eerstejaars?" vroeg ze toen aangesproken, maar speels aan het bruinharige meisje die naast Cedrick stond.

'Niks, niks,' zei Faye, met een quasi-vriendelijke glimlach. 'Ik was er zelf ook ooit een.' Ze grinnikte even. 'Maar ik was zelf ook klein, dus ik vind dat ik het wel mag zeggen.'

"Ja, inderdaad!? Wát is er mis met eerstejaars? Ik bewijs toch echt dat ze best relaxed zijn!" zei Cedrick quasi boos en ging met zijn armen in elkaar gevouwen naar het meisje staan. Há mooi, daar had hij haar hoor! Nu maar eens wachten op wat ze nog meer te zeggen had - ookal had hij haar antwoord al gekregen.

Saphire knikte, terwijl ze het meisje bestudeerde, en alle informatie in zich opnam. Ze was nog steeds erg klein, bedacht ze zich. Saph was ongeveer een kop groter dan haar. Wat best grappig was, zodra Saph naast het meisje ging staan. "En hoe heet jij, kleine meid?" vroeg ze toen, met een serieuze blik. Maar die blik draaide zich toen naar Cedrick, die plots voor zichzelf opkwam, wat best grappig was. Hij leek wel een jongetje die zijn snoepgoed niet kreeg. Saph grijnsde, en keek terug naar het meisje die naast haar stond.

'Faye,' zei ze verveeld. Ze wierp een blik in de gymzaal, en keek toen weer naar het meisje dat haar naam vroeg. 'En hoe heet jij?' vroeg ze nieuwsgierig.

"Saphire." zei ze trots. "Helder juweel." Saph stond daar maar wat te glimlachen als een idioot, zo trots op haar naam. Ze keek even rond, en toen weer naar de twee gedaantes die zich voor en naast haar bevonden. Haar blik gleed van Faye naar Cedrick, en terug.

Faye knikte. 'Ik weet wat Saphire betekend.' Ze keek haar even aan. Blijkbaar was ze erg trots op haar naam, zo erg stond te te glimlachen. 'Het is een hele mooie naam,' zei ze met een schijnheilig glimlachje.

Saph grijnsde. "Bedankt." antwoordde ze toen. Ze keek even naar Cedrick, die opvallend stil was. "Heeft hij iets ofzo?" vroeg ze terwijl ze een elleboogstootje gaf aan Faye, maar haar zwarte kijkers waren nog steeds gefocust op Cedrick, die zich leek te schamen ofzo.

Faye keek naar Cedrick en haalde haar schouders op. 'Tong verloren ofzo.' Ze keek hem vragend aan. Hij was echt té stil.

Saph trok haar wenkbrauw op. Ze zette een stap naar voren en probeerde recht in Cedrick's ogen te kijken. "Hallo?" vroeg ze, terwijl ze een stukje zwaaide met haar hand vlak voor zijn gezicht.

Faye grinnikte om de actie van Saphire. 'Volgens mij werkt het niet,' zei ze lacherig. Ze keek naar Cedrick. Hij stond daar maar, niks te zeggen. Zou er iets mis met hem zijn?

((Nu is ie offline, tsssss en ik ga ook, doei xd))

"Ja, dat denk ik ook." zei Saphire op een ontzette toon, eerder tegen zich zelf.