De eetzaal

"Het is niet zo heel moeilijk om een beter idee te hebben dan het jouwe," bracht Nathaniel tegen Emme in, om het er nog maar even in te wrijven hoe stom haar idee wel niet geweest was. Moest ze maar niet gaan samenspannen met die goederikjes. "Maar goed, als jij liever naar je nieuwe vriendjes gaat hou ik je niet tegen," voegde hij er nog aan toe. Moest ze maar niet zulke stomme dingen tegen hem zeggen, wat dacht ze wel niet. Misschien-
Ho wacht wat gebeurde er?!
Een beetje vervreemd keek Nathaniel naar de hand van Nyckolas om de zijne, maar al snel haalde hij zijn schouders op en liet hij zich gewoon meetrekken. Ha. Nyckolas had tenminste een beetje stijl.

Emme keek hem knorrig na. Ze had helemaal geen vriendjes bij de goede kant! Zijn belediging sloeg helemaal nergens op. En nu ging Nyckolas er natuurlijk met hem vandoor. Wat was het irritant dat zij zulke goede vrienden waren. Zo ging er nooit wat beweging in komen eh.
Emme had al geen honger meer en liep humeurig weer terug naar haar kamer. Ze wilde natuurlijk liever gewoon toegeven en met de jongens meegaan naar hun meer. Maar daar was ze dan ook weer te koppig voor.