De kamer van Cosette en Marylin

Cosette wou net doei zeggen, maar Bo was al weg. Ze keek hem verbaasd na. Dat was plotseling. Had ze iets verkeerd gezegd ofzo? Cosette zuchtte. Ze wou de deur van haar kamer openen, maar ze besefte dat Marylin daar lag te slapen. Ze wou het niet riskeren haar wakker te maken, dus draaide ze zich weer om en liet ze de deur dicht. Waar zou ze dan heen gaan? Ze haalde haar schouders op. Gewoon rondlopen danmaar.

Geïrriteerd opende Marylin haar ogen en keek op. Het was nog licht, dus zo heel extreem lang heeft ze niet geslapen. Met haar linker been stapte ze als eerste op de grond, gevolgd door haar andere. Lui ging ze zitten op het bed en keek naar haar kleren die ze op de grond had gegooit. Ze liep met enkele passen naar haar kleding en kleedde zich om - zo sloom als ze kon. Met haar handen in haar zij keek ze rond in de kamer.