De kamer van Cyene en Cedrick

"Ehm.. Ja?" zei Cedrick twijfelend. Mocht dat niet dan ofzo? Niet dat hij vijftig flessen bij zich had, maar toch had hij een dozijn van whiskey en rum mee genomen. Van z'n vader gekregen, die dat heerlijk vond. Cedrick overigens ook. "Wat zou madam willen? Ik heb vier soorten rum en whiskey" zei hij tevreden. Was zij dan zo'n drinker? Als het maar geen zuipert was. "Ik heb ook nog wat fruit" zei hij glimlachend. Ook nog rauw vlees, maar dat zag er niet echt meer eetbaar uit. "It's your day" zei Cedrick tot slot.

Emme's mond viel open, maar ze klapte hem meteen weer dicht. Dit was zó niet Emme-ig. Waarom was ze zo snel onder de indruk van hem? Ze deed weer nonchalant en dacht even na. "Heb je aardbeien?" Vroeg ze hoopvol. Haar favoriete soort fruit! Over de drank was ze nog niet helemaal zeker. Zou ze wel alcohol durven drinken? Ze had het nooit eerder gedaan.

Aardbeien? Nou.. "Ehm, even kijken dan!" zei hij twijfelend. Op zijn bureau stond een klein doosje, waar misschien vier sinaasappels in paste. En een manderijn dan misschien. Hij liep naar zijn bureau, en pakte het doosje. Na een paar passen stond hij voor Emme en Maakte het doosje open. "En mandarijn, een Appel, een aantal druiven en.. " zei Cedrick uitleggend - niet dat ze niet wist wat het waren. "En nog twee aardbeien" zei hij opgelucht. Als hij die niet had.. dan zou dat stom van hem zijn. Gelukkig zat tot nu toe alles nog mee. "Je mag ze allebei als je wilt hoor" zei hij met een glimlach. Er zaten er vijf in, maar die andere drie had hij al op gegeten. Ze waren heerlijk zoet en je tong zou gek worden van de lekkere smaak als je er veel zou van eten.

Emme wachtte ongeduldig. Gelukkig waren er nog aardbeien! Wel maar twee, maar aangezien zij ze toch allebei mocht hebben, vond ze het wel goed. Emme glimlachte liefjes naar hem en nam één van de aardbeien voorzichtig uit het doosje. Hij zag er echt ongelooflijk lekker uit. "Bon appetit!" Grinnikte Emme voordat ze een hapje nam. Emme at altijd met kleine muizenhapjes. Zo kon ze weinig eten, en toch het doen lijken alsof ze evenveel at als de anderen. Omdat ze er gewoon langer over deed. De aardbei was in één woord perfect. Emme nam snel nog een tweede hapje, en een derde. Hij was echt ontzettend lekker!

Terwijl het doosje weer opborg keek hij naar Emme, die de aardbeien waarschijnlijk net zo lekker vonden als hij. "Tevreden madame?" vroeg hij glimlachend. Hij vond het geweldig om haar zo te zien genieten - ookal kende hij haar pas net. Nouja, echt 'kennen' kon je het niet noemen, maar hij was al een paar dingen te weten te komen. Nonchalant liep hij weer naar haar toe en ging op zijn bed zitten, rechte borst - hoofd recht. "Waar ben jij in geïntresseerd?" vroeg Cedrick. Als ze straks maar niet ging vragen waar híj in geïntresseerd was, want dan zou hij waarschijnlijk 'Emme' zeggen.

Toen de aardbei op was, likte Emme haar vingers nog eens af. Ze nam er natuurlijk wel nog steeds haar tijd voor. "Oui, monsieur, merci beaucoup." Zei Emme vrolijk. Als ze vrolijk was, ging ze altijd automatisch meer Frans praten. Omdat ze vond dat het Engels geen taal was voor vrolijkheid. Emme keek hem even zwijgend aan en besloot toch maar gewoon te antwoorden. "Ik speel harp." Meer hoefde hij nog niet over haar te weten. En naar iemands interesses vragen was ongeveer hetzelfde als naar hobby's vragen, toch?

Cerdick kreeg een arm gevoel bij de speelse lach van Emme. Oh, wat was ze een cutiepie als ze zo lachte. Als ze niet lachte ook, maar.. Ah 'common. Van die lach smelte je spontaan! En die goud blonde lokken.. En die oogjes.. En.. Cedrick draaide half door, niet dat dat merkbaar was maar toch. Zijn hoofd.. "Harp dus! O dat is een mooi instrument. Je zou maar eens een stukje voor me moeten spelen om te laten zien hoe goed je het kan" zei Cedrick met een knipoog. Hij was benieuwd naar het melodie dat ze kon spelen, waardoor hij dan in mee werd getrokken. Wat zou Emme eigenlijk van Cedrick vinden? Daar moest hij maar snel achter komen.

Tot haar eigen ergernis werd Emme nog enthousiast ook. Dat mocht niet! Alleen Nyckolas kon haar enthousiast maken, puh. Ze haalde haar schouders op en keek langs Cedrick heen, alsof hij plots minder interessant was. "Ik geef geen optredens hoor. Als ik speel, is dat privé." En dan nog. Hij verdiende het gewoon niet om haar talent te kunnen aanschouwen.

Teleurgesteld keek Cedrick Emme aan. Achja, vroeg of laat zou hij het wel horen hoor. Let maar op dacht hij. Cedrick keek er al naar uit om naar haar te kijken, te zien hoe zij het instrument met liefde en vreugde bespeelde. "O" zei hij snel. Hij draaide zich om en bukte om een klein flesje met rum te pakken. Hij nam maar de zoetste, aangezien Emme daar wel van hield. "Rum.. zou je een klein slokje willen proeven? Of heb je dit al vaker gedronken?" stelde hij aan Emme voor. "Hij is zoet, daar hou je van, toch?" voegde hij eraan toe. Ze moest niet te veel drinken hoor, dit spul is super sterk!

Emme keek naar het flesje alsof het één of ander zeldzaam magisch voorwerp was. Vooral ook een erg kostbaar voorwerp. Ze beet even op haar onderlip en dacht fronsend na. Zou ze het durven? Toen knikte ze toch maar. "Een klein beetje dan. Ik heb het nog nooit eerder gedronken." Ze liep naar hem toe en ging naast hem op het bed zitten. Ze vond dit stiekem wel erg spannend.

Emme was zo schattig als ze zo onschuldig deed. Daar hield Cedrick van. Als ze ook nog een beetje bad ass was, was ze nóg leuker. "Ik zou je ook niet aanraden om twee slokken achter elkaar te nemen, tenzij je graag snel dronken wilt worden" zei hij met een glimlach. Het was haar eerste keer om alcohol te drinken, en ja dát is tof vond Cedrick. Haar eerste keer drinken, mét hem! "Alsjebliefd" zei Cedrick en had het opengedraaide flesje aan Emme gegeven. Rustig keek hij haar aan, wachtend op haar reactie. Zou ze het lekker vinden? Misschien wilde ze wel een tweede slok om het beter te proeven? En een derde? Wat moest Cedrick dan met een dronken meisje? In zijn bed laten slapen dan hé? .. Maar zo ver zou het vast niet komen. Al zou het wel super schattig zijn om Emme te zien slapen bedacht Cedrick.

Emme nam het flesje voorzichtig aan en rook er eens aan. Het rook echt sterk naar alcohol. Maar één slokje kon heus geen kwaad. Dat zei Cedrick toch ook, niet? Ze zette het flesje aan haar mond en nam een klein slokje. Het goedje brandde in haar keel en verwarmde haar hele slokdarm. Wow! Dat gevoel was echt raar. Ze wilde stiekem nog eens, maar durfde niet goed. "Lekker," Grinnikte ze, terwijl ze het flesje teruggaf aan Cedrick. Hij wilde vast ook wel een slok.

Cedrick vond het stiekem wel erg leuk dat Emme het wel lekker vond. Misschien kwam ze wel vaker naar hem toe als ze wat lekkers wilde drinken. "Ik heb ook nog andere smaken.. Maar het is denk ik beter om die een andere keer uit te proberen - aangezien die ook even sterk zijn" zei Cedrick. Zelf nam hij twee kleine slokjes uit het flesje en legde die onder zijn hoofd kussen. Als Cyene er maar niet achter kwam en alles zelf opdronk of verkocht. Dan zou Cedrick echt kwaad worden, ookal wordt hij bijna nooit kwaad. "Als je nog wat wilt moet je het maar zeggen hoor" zei hij met een glimlach. Oké hij glimlachte veel, maar dat is gewoon een uitstraling dat je tenminste geen depressieve bok bent. Én het feit dat Emme naast hem zat vond hij ook leuk. "Wat doe je zoal hier, op deze school naast leren?" vroeg hij toen hij haar weer in haar ogen keek.

Emme glimlachte liefjes naar hem. "Ik speel af en toe dus harp, zoals ik al zei. En ik slenter soms wel eens door het bos." Ze zei natuurlijk niet dat ze dat liever niet alleen deed, maar dat maakte niks uit. Hij vond het vast wel al stoer genoeg zo. Ze was tenslotte toch een meisje, hm? Ondertussen gleed haar blik af naar de plek onder het kussen waar het flesje lag. Ze twijfelde nog steeds of ze om nog een slokje zou vragen. Dan klonk ze ook zo hebberig? Dat was niet netjes. En Emme hield van netjes. In elk geval de lieve Emme toch.

"Door het bos, helemaal alleen? Dat is niets voor een classy chick zoals jij" zei Cedrick plagerig. Hij volgde haar ogen en zag dat ze onder het kussen kon. Misschien verraadde dit wel wat over hoe hij haar vond, maar daar moest ze zelf achter komen. "Wil je nog een slokje?" vroeg hij ondeugend. Hij kon het maar beter aanbieden, want als ze het zelf ging vragen werd dat een min puntje. Cedrick houdt niet zo van hebberige meisjes, maar het ligt er net aan wat ze willen.

Emme klakte met haar tong. Wat een typisch antwoord. "Tja, misschien schat je me wel helemaal niet zo goed in. Hm?" Ze kreeg opeens een heel mysterieuze en ondeugende gloed over haar gezicht heen. Bijna spookachtig! Maar toen het weer over de drank ging, verdween die gezichtsuitdrukking en glimlachte ze weer even vredig als altijd. "Ja, graag!"

Cedrick begreep al waar ze heen wilde gaan. "O, dus er is ook nog een andere Emme?" vroeg hij nieuwsgierig. Nu kwam het bad ass gedeelte misschien wel uit de mouw!!! Hij krabte aan zijn kin en keek haar verward aan. Ze leek er opeens heel anders uit te zien, maar toch het zelfde. Eng?! Hij ging op zijn buik liggen om het flesje onder zijn kussen te pakken. Snel draaide hij het open en gaf het aan Emme. Hij leunde naar achter en werd ondersteund door beide armen die op het bed stonden. "Niet te veel hoor, anders lig je hier straks als een dooie" zei hij lachend. Alhoewel hij benieuwd was naar de dronken Emme. Wat zou ze dan allemaal doen?

Emme antwoordde niet op zijn insinuatie. Daar moest hij zelf maar achter komen, als hij het de moeite waard vond. Ze nam het flesje aan en trok een arrogant wenkbrauwtje omhoog. Het was charmerend dat hij zo beschermend over haar deed, maar ze kon té veel betutteling nu ook weer niet zo goed verdragen. Koppig nam ze een veel grotere slok dan haar eerste. Het brandende gevoel was dan ook dubbel zo erg. Emme kuchte even, maar glimlachte toen weer. Dit was leuk!

"Ga je die hele fles zelf opdrinken madame?" vroeg Cedrick arrogant. Hij had zich nu wel de hele tijd als de lieve jongen gedragen, maar zijn rebelse speelse kant niet. Was het wel waard om die te laten zien? Hij bukte tussen zijn benen door om nog een flesje te pakken. Vol verbazing een half lege. Had hij die niet eerder al wat leeg gemaakt? Vast. Hij draaide het flesje open en nam er twee grote slokken van alsof het limonade was, en maakte aan het einde van die slokken een 'aahh' geluidje. "Wil je deze ook proberen?" zei hij lachend. Hij moest nu niet meer verder gaan drinken, anders kreeg hij morgen een verschrikkelijke kater.

Emme giechelde onschuldig. Oepsie? Maar toen hij opeens grote, stoere jongen ging doen, keek ze hem een beetje nijdig aan. Zozo, meneer lustte dus wel twee slokken na elkaar, hm? Nou dat durfde zij ook wel hoor! Koppig zette ze het flesje weer aan haar mond en nam deze keer ook twee slokken. Toen keek ze hem weer uitdagend aan. Wat nu eh, big boy?

Gingen ze nu een spelletje spelen? "Wat jij kan kan ik veeel beter" zei hij stoer en nam drie grote slokken achter elkaar. "So now it's your turn" zei hij grinnikend, ookal had hij zichzelf net toch echt beloofd om niet meer te gaan drinken. Maar beloftes mag je breken. Bij jezelf in elk geval. Cedrick hield het nu wel bij de rum die hij nu had, want als hij nu nog die zoete nam ging hij waarschijnlijk nokkie.

Emme grijnsde. Dit vond ze leuk! Ook al was ze een beetje dom bezig. Hij dronk sowieso veel vaker van dit spul en hij kon er vast veel beter tegen. Emme voelde namelijk al dat ze een beetje licht in haar hoofd werd. Maar ze was niet bang. En ze hield van spelletjes. Ze zette 'haar' flesje weer aan haar mond en nam ook drie slokken. Wow. Ze was nog niet helemaal gewend aan het branderige gevoel. Ze keek even verdwaasd naar het flesje in haar handen, maar glimlachte toen toch weer uitdagend naar Cedrick. Nog niet opgeven!

Cedrick grijnste en klapte luid in handen. "Winenn zal je zeker niet" zei hij gevolgd door vier grote slokken uit zijn flesje. Normaal kon hij er toch best goed tegen, maar hij had al negen slokken op nu en het werd toch wel een beetje licht in zijn hoofd. Een plukje van Emme's haar viel zo op, dat Cedriek er niet af kon blijven. Hij wikkelde het haar rond om zijn vinger en liet het daarna los. "Jou haar is echt van goud" zei hij grinnikend maar wel gemeend.

Emme giechelde vrolijk. "Daag me niet uit, jongeman!" Brabbelde ze. Ze keek naar de vinger die door haar haar ging en fronste even. Ze liet nooit iemand aan haar haar komen. Haar haar was heilig! Cedrick moest gestraft worden. Ze griste zijn flesje uit zijn hand en hield het achter haar rug verborgen. "En nu?" Giechelde ze. "Wat ga je nu doen?"

"O nee?" zei Cedrick gierend. Het was zo raar, hij voelde zich zo vrolijk en raar tegelijk. Hij keek met opgetrokken wenkbrauwen naar Emme die zómaar zijn flesje uit zijn handen rukte. Hij had net zo'n zin in nóg een slokje. Een kleintje maar hoor! "Nu? wat nu?" vroeg Cedrick zielig. Voorzichtig kwam hij met zijn handen dichterbij haar zij.. En kietelde haar zo goed als hij kon. Hopelijk geeft ze nu wél het flesje terug he!