De kamer van Cyene en Cedrick

Emme stak plagend haar tong uit. Oepsie, ze verloor haar hele fatsoen nu ze nogal dronken was. Luid giechelend klapte ze dubbel en liet het flesje los. Gelukkig bleef het steken in een plooi van het laken, want anders was het vast kapot gevallen op de grond. Emme giechelde steeds luider en kreeg amper nog lucht. "Stop Stop!" Gilde ze er doorheen.

Cedrick kwam met zijn lichaam steeds dichter bij Emme, om haar te blijven kietelen. Zwakte punt dus, ha! "Ik stop pas.. Als jij het goed maakt" zei hij uitdagend. No way dat hij haar zo maar liet gaan. Dat is gewoon een ongeschreven regel: Je laat nooit iemand vrij als je er niets voor terug krijgt. "Jij mag verzinnen wat het is, al moet ik wel zeggen of het een goed voorstel is of niet" zei Cedrick serieus, terwijl hij haar nog lichtjes kietelde.

"Oke, oke!" Emme hapte naar adem. "Je krijgt je flesje terug!" Eh, ja dat moest maar genoeg zijn. Ze stond nooit bij mensen in het krijt. Dat gebeurde gewoon niet. Ze probeerde het flese achter haar rug terug vast te grijpen om het terug te geven, maar het glipte tussen haar vingers door en belandde met luid gerinkel en geklingel op de grond. Emme hield haar adem in. Dat betekende dus... Dat het flesje kapot was gevallen. Emme keek met onschuldige oogjes op naar Cedrick. Oeps?

"M'n flesje? No way" zei hij onbedenkelijk. Wat had hij nu nog aan dat stomme flesje? Nee, niks dus. Kon ze niet iets beters verzinnen? Cedrick was hardstikke leuk tegen haar aan het doen en dan krijgt hij zo'n flut voorstel. Hij schrok toen het flesje op de grind viel, maar besteede er geen aandacht aan. "Helaas is het flesje stuk dus zou je iets anders moeten bedenken, madame" zei Cedrick hooghartig. Haar ogen waren veranderd in puppy oogjes, maar Cedrick weerstond dat natuurlijk. Zo makkelijk is hij niet om de tuin te leiden?

Emme troke en pruillipje. HALLO, ze was onschuldig en schattig en lief, waarom deed hij nog steeds gemeen?! Emme haatte het als haar plannetjes niet lukten. En ze was niet helder genoeg om iets anders te bedenken, dus ging ze nog maar wat zieliger kijken. "Het spijt me zo!"

Cedrick begon te lachen toen Emme zo zielig keek. "Het jou spijten is niet genoeg" zei Cedrick gemeen. Ja hallo, dit spelletje was niet zo snel te winnen hoor? "Ik vind het een mooie deal als jij een keer met me mee gaat wat drinken, of misschien een optreden geeft als je harp speelt?" zei Cedrick slim. Hij hoopte op het laatste natuurlijk, maar alles in die richting was al een goede deal.

Emme fronste niet-begrijpend. "Maar we drinken toch al?" Vroeg ze met een lichtjes dubbele tong. Jep, het was wel duidelijk dat ze hadden zitten drinken. "En ik ben niet in de mood om nu te spelen." Ze dacht even na. Neh, ze kon niet spelen met zo'n licht gevoel in haar hoofd. Dat zou nergens naar klinken.

"Nou.. Jij hebt wel mooi mijn flesje gesloopt madame" zei Cedrick om schuldgevoel op te wekken. "Misschien een smoothie een keertje?" stelde hij voor. "Nu niet nee, jij bent hardstikke bezopen man" zei hij lachend. Zelf was hij ook straal bezopen maar gaf dat nooit toe. "Wat wil je nu dan doen? Ik vind het pas een deal als we nú wat doen en later nog een keertje" zei hij serieus. Het was ook best wel een goed plan hoor?

Emme stak haar vingertje in de lucht en ging ermee heen en weer voor zijn neus. "Tut, tut!" Ze imiteerde haar strenge grootmoeder die haar opgevoed had. "Je mag geen misbruik maken van meisjes die niet meer helemaal helder zijn hoor!" Ze kon haar lach niet inhouden en giechelde door haar speech heen. "Ik betaal je een ander keertje wel een nieuwe fles rum."


(Ik moet zometeen waarschijnlijk even weg, terug naar papa verhuizen. Dus als ik opeens niet meer reageer, is het daarom! ;D)

Cedrick keek scheel naar de vingertjes die voor hem zweefde. "Excuses, madame. Maar ik had niet bepaald de gedachte dat je dronken was? - of moet ik U zeggen?" zei Cedrick beschoft. Hij pakte haar hand en drukte er snel nog een kusje tegen aan. "Oké.. Alleen als ik die op mag drinken sámen met jou" zei hij ondeugend. Wat was het soms ook een bad ass mother fucker, die Cedrick.

(okii!)

Yeah right. Zekfs de drinken Emme geloofde daar niks van. Joehoe, ze had nog nooit ook maar één druppel alcohol gehad en dan zou het nu niet opvallen zeker? Hah! Ja sure. Ze grinnikte om zijn mopje. "Zeg maar U. Dat klinkt leuk." Zei ze terwijl hij haar opeens nog een kusje gaf. Emme giechelde alweer. "Mais bien sûr! Dat spreekt toch vanzelf!" Brabbelde ze vrolijk verder. Dus dat was dan 'n deal?

"Oké, Emme, U moet weten dat U dan níet mijn flesje mag mollen!" zei Cedrick spottend. Oké, hij was al bijna leeg, maar hallo!? Dit was toch wel een aandenken aan thuis, als ze straks alles molde had hij niks meer!? "Oh ja madame?" zei Cedrick blij - maar ook verrast. Hij wist wel dat hij ook kreeg wat hij wilde, anders paste hij het zo aan dat het zoiezo nog goed voor hem zou uitpakken. Hij had nu toch een soort van.. date met haar? Of niet dan!? "Dus wat heeft madame in gedachte.. om nu te gaan doen?" vroeg hij uitdagend.

"Natuurlijk niet, het was maar een ongelukje hoor. Ik wilde het flesje toch net teruggeven, maar toen viel het!" Emme trok weer een pruillipje. "Ik zou nooit zomaar flesjes op de grond gooien. Neenee." Ze schudde haar schattige hoofdje heen en weer. Maar toen hij vroeg wat ze nu zouden gaan doen, zweeg ze in alle talen. Nouja, ze waren hier in zijn kamer dus wist zij veel wat ze konden doen? Gegeten en gedronken hadden ze alvast gedaan. En het was niet echt een goed idee om met haar dronken hoofd door de school te zwerven. Nee, absoluut niet. "Kies jij maar!" Giechelde ze opgewekt.

"Ooooh, nouja als het zo is gegaan.." zei hij lachend. Ze was echt schattig als ze zo onschuldig deed. Hij werd er stiekem een beetje verlegen van. Hij keek even naast het bed naar de scherven die op de grond lagen. Jammer van het flesje, maar scherven brachten toch geluk? Of was dat alleen bij spiegels? Een lachje verscheen op zijn gezicht toen hij weer naar Emme keek. "Ik ben niet zo goed in het verzinnen van plannetjes" zei hij geniepig. Hij besloot om maar op het bed te gaan liggen met zijn rug naar de grond toe gekeerd.

Emme keek hem weer arrogant aan, maar omdat ze niet helemaal helder meer was, zag dat er nogal funny uit. "Dat is jammer." Merkte ze op met een truttig stemmetje. "Volgens mij weet je wel iets om te doen, maar durf je het gewoon niet!" Ze leunde even naar hem toe en keek met haar blauwe kijkers in de zijne. Toen klakte ze weer met haar tong en ging terug recht zitten. Ze duizelde een beetje. Oh, maar dat was zeker ook zo'n neveneffect van de drank?

Jammer? Ja dat was het zeker. Cedrick kon niet echt meer helder nadenken en had ook geen geniale plannetjes in gedachte. "Cedrick durft alles" zei hij stoer in derde persoon. "Wil je.. binnen blijven of naar buiten gaan?" vroeg hij met opgetrokken wenkbrauwen. Hij had wel zin om een frisse neus te halen, maar ging dat eigenlijk wel met een licht koppie?

Emme giechelde toen hij in de derde persoon ging praten. "Oke, als jij alles durft... Dan gaan we naar buiten!" Het was riskant, maar nu ze toch zulke durfalletjes waren maakte dat niks uit, toch? "We glippen het schoolterrein af en gaan naar de stad." Haar pretoogjes lichtten op. Dat was hartstikke verboden, en daarom ook heel erg leuk!

"Deal!" zei hij lachend. Duhuh durfde hij dat! "Je moet me wel helpen hoor" zei hij zacht maar verstaanbaar. Cedrick pakte haar hand en liep naar de deur, om die vervolgens open de maken. De deur werd met een klap dicht gegooit door de wind. "Oops" zei hij geschrokken, en liep samen met Emme in de gangen. "Zullen we naar het park gaan?" stelde hij voor. Daar zou het nu vast heel lekker weer zijn, aangezien de zon scheen.

((Als jullie naar het park gaan moeten jullie niet op mij letten ofzo, want ik ga nu weg in real en kan ik dus niet tegen je spreken, shnappie? :d))

Emme liet zich overeind trekken en volgde hem naar de deur. Ze giechelde zachtjes, maar deed haar best om stil te zijn. En dan klapte die deur dicht met een harde knal... Emme stootte Cedrick aan. "Sssttt!" Zei ze streng. Hallo, ze wilde liever niet betrapt worden met haar dronken hoofd. Het park was geen slecht idee. "Ja, dat is goed."

((of wacht, praat toch maar tegen me als je wil XD))

Verveeld liep Faye door de gangen. Nouja, lopen? Het was eerder slenteren. Wat zou ze eens gaan doen? Ze staarde naar het plafond. Misschien kon ze bij iemand langs gaan? Maar bij wie? Ze wist die wie op welke kamer lag. Ze kon ook gewoon bij een random deur aankloppen, misschien zou er iemand opendoen die ze kende? Ze besloot dat te doen. Ze bleef meteen stilstaan en staarde naar de deur. Ze haalde haar schouders op en klopte aan.

Cyene gooide wat kleren op haar bed die gewassen moesten worden. Ze keek even de kamer rond. Een frons verscheen op haar gezicht. Lag het aan haar of zag hun kamer er nu meer als een rommeltje uit dan eerst? Ze wist niet waaraan het lag. Ze hoorde iemand op de deur kloppen en vroeg zich af wie het zou zijn. Ze had haar haren net gewassen en eigenlijk zag het er niet uit omdat het nog niet gekamd was, maar ze was te nieuwsgierig om niet de deur open te doen. Ze trok de deur wagenwijd open en keek recht in het gezicht van een meisje. Wat moest zij hier? vroeg ze zich af. "Hallo" zei ze maar.

'Hi,' zei Faye met een quasi-vriendelijke glimlach. Ze bekeek het meisje dat voor haar stond van top tot teen. Haar haren waren nat. Had ze net gedoucht?

"Wat ehh kom je hier doen?" vroeg Cyene aan het meisje. Het leek haar vanzelfsprekend dat ze hier met een rede was, of dat ze de verkeerde kamer in was gelopen. Ze kamde met haar vingers haar haar naar achteren zodat het wat mooier zat dan eerst.